Gå til hovedinnhold

Innlegg

Viser innlegg fra oktober 19, 2009

Økobløffen del tre: plankehauger kan også tenke

Eg skal innrømme eg synest det er fasinerande å bli omtalt i Klassekampen som ein spion frå bygda som argumenterer som ein lettantennelig plankehaug med skjult agenda. Eg skal også innrøømme at eg la hodet bakover og lo høgt då eg las lesarbrevet. Herregud og buddah. Kva blir det neste. Han fyren skulle hatt ein premie, tenkte eg. Vekas premie for lattervekkande lesarbrev går herved til stipendiat Svein Anders Noer Lie ved Universitetet i Tromsø. Eg lo så eg velta då eg las dette lesarbrevet, Noer Lie. Det er ikkje ofte eg ler så godt av eit lesarbrev, og sidan debatten er avslutta i Klassekampen - går eg gjennom lesarbrevet ditt her på bloggen. Vi går rett på sak. "Økomat er for Oslo 3", påstås det i lesarbrevet. Så kva med oss på Ring to? Kan ikkje vi få litt økomat vi også? Her eg sit i hipsterkåken min på løkka og drikk rådyr rødvin med beina på bordet meiner eg absolutt litt økomat hadde matcha habitten. Eller hur? Vidare! "Etter å ha fulgt og delvis deltatt i en de

Morgenbladets tøffelhelter rider igjen

Hadde ikkje tenkt å nevne denne saken, men ålreit. Er virkelig ikkje imponert over Simen Sætre som makta å få Aslak Nore til å klabb til seg på Litteraturhuset. I dag beklager Sætre seg i ein funny kronikk i Blabladet. Har egentlig ingenting anna å sei enn og kommentere saken med Ukas Gift. H ar frå sikre kilder at denne beskrivelsen er treffande: "Vi ble kvalme av småligheten din. Vi vred oss i smerte av den påtatte tøffheten. Du hadde satt opp en disposisjon og behandlet en debatt som noe tekstlig hvor du skulle ha fortellerstemmen, koste hva det koste ville." Og vi skrur med magisk energi saken i ein ny retning: Det er på tide med eit supplement til Morgenbladet. Vi er ein del folk som har spurt oss kvar det gjekk gale? Korleis endte vi opp med å ha Morgenbladet som landets ledande intellektuelle avis? Vi har enda ikkje funne svaret. Men noko er gale. Riv ruskande gale i norsk medieoffentlighet. RIP Sætre.