Utkantstrøk har ikkje argumentasjonen i orden i kraft og vindmøllesakene. Difor snakkar ein om turistar som ikkje vil komme, samt bygd mot by. kronikk trykt i Firda 1.september 2010 Debatten om Hardanger har blitt eit spørsmål om sentralmakta si overkøyring av lokaldemokratiet enn spørsmål om kraftlinjer. Det har også blitt ein debatt om bortskremte turistar. Lat oss vere realistiske: dette handlar ikkje om nokon av delene. Punkt ein: kven skjønar seg på Vestlandet? Kven veit Vestlandets beste? Professor Iver B. Neumann snakkar om at motstanden mot utbygging finst i små sytesamfunn. Han har openbart ikkje fått med seg den massive motstanden som har vore mot dei såkalla monstermastene. Han skjønar oss ikkje. Han er for langt borte, nærmare bestemt på det forbaska Austlandet. Ein skal ha sjølvtillit for å tåle og bli hersa med. Eventuelt har ein i vest fått godt nok av å bli styrt av det som i omtrentlige ordelag vert omtala som betrevitarar, teoretikarar samt natur- og livsfjerne byråkr