Skrivemåtar. Fekk ein liten epost idag. "Så deilig innlegg i avisa (Klassekampen, 20.januar2011)! Sjøl er jeg nok mest bokmålstypen, men måten du skriver på gir gode vibrasjoner i leseropplevelsen. Sammenligna med alle saklige, tørre kommentarer i avisspaltene (uavhengig av tema!) var det herlig befriende å glede seg over noen som rett og slett bare uttrykker seg med det språket som passer" Dette med skrivestil er omdiskutert. Før fekk eg alltid høyre at eg var for røff i tonen. No har det blitt sånn at min tone er det som er det ein får mest skryt for, både profesjonelt og privat. Det kan ein faktisk like. Verda er no ikkje ein gong knekkebrødtørr og ordentleg. Satan vil buldre på di dør i din mørkaste time om du ikkje ramlar så hardt på kne at kneskålene dine blir knust, skrik ut di naud for guds åsyn og blir ein frelst med eit brak, dundra predikanten, og folk skalv i skinkene. Utdrag frå Bibelsoga, ny norsk utgåve. Og sånn går no dagane. Med rabalder og