Denne kommentaren kom på bloggen. Den er god så eg legg den ut her som eigen bloggpost. Hei! Jeg bor selv i en liten kommune på Trøndelagskysten. Flytta hit etter å ha levd mine første 49 år i Oslo og Trondheim. Jeg reflekterer ofte over disse problemstillingene, som jeg vet at du også brenner for, men jeg har kommet til at problemet er at distriktsmenneskene rett og slett ikke ønsker forandring. De foretrekker status quo, til tross for at dette muligens innebærer en sakte død. I min kommune har de bl. a. fått arkitektstudenter fra NTNU til å skissere en alternativ urban (?) utvikling som etter mitt syn inneholder mange gode ideer, men det havner jo bare i en skuff. Jeg er selv ikke et sekund i tvil om at min kommune har potensiale til å tiltrekke seg en haug med framtidsretta jobber (les IT). Jeg har også selv mange ideer på "byutvikling" etc, men hvorfor skal jeg engasjere meg når viljen til forandring ikke er der? De liker godt konferanser og planer, men ma

NRK Søndagsavisa 31.oktober høyrde vi om gardseigaren på Sandalen i Jølster som ikkje får lov til å selge gardsbruket fordi prisen i budrunden vart for høg. Prisvurderinga var 520 000 kroner, men budrunden gjekk til 950 000. Kommunen seier ... no nei til salg av garden pga prisen er for høg, og ordførararen er bekymra for prisutviklinga i området. Virkelighetssjekk: Ein eigedomspris på 950 000 er ingenting for ein gard, uavhengig av størrelse. Min 26 kvadratmeters kåk i Oslo gjekk for det dobbelte. Bønder som sel må også få betalt for det dei gir frå seg. Det vil bli meir attraktivt å selge om ein får noko att for det. Ein gard der eg kjem frå, på 100 mål med nye hus og stor fjøs og maskinpark og dyr inkludert, gjekk for 1,7 mill, 10 min ... utt med bil frå Førde, 2 minutt med bil frå flyplass. Det er dumpingpris. Skal ein få opp verdien og sjølvrespekten, og få profesjonalisert landbruket, ikkje drive med denne småskala dumpingidyllen som kun er meint for hobbybønder, m