Gå til hovedinnhold

Sure Sørum i Sogn Avis

Dette blogginnlegget er redigert etter innspel om at eg må vere litt mindre tøff i kjeften mot urutinerte/ dårlige skribenter. Eg tar innspela til etterretning, men held fast på at eg meiner nivået på denne kommentaren i Sogn Avis (som eg kommenterer her i denne bloggposten) var for lågt til å vere i ei avis. Den stod lørdag 25.oktober i spalten Innhogg.

Min kommentar her på bloggen begynte slik:

Eg veit ikkje kven Janne Sørum er, men eg veit at Sørum feilsiterer meg i Sogn Avis, og dersom dette er meint å vere ein kommentar, skulle den kanskje ha vore redigert? Dette er da vitterlig kun oppramsande og lite nytenkande, med tidenes dauaste konklusjon: "Det er lett å kritisere men vanskeligare å faktisk få til ei endring" (paddeflatt - kva med litt tekstteknikk?) at eg tenker eg let det ligge.

----Denne starten i denne bloggen er muligens for røff, for tøff å få i trynet for ein som skriver kommentar i lørdagsavisa? Det kan ein kanskje sei, eg er usikker. Men når ein, sorry meg, skriver skikkelig dårlig, skal vi ikkje kunne kommentere det - ikkje ein gong på ein blogg? Er det sensur eller? Eg kommenterar jo innhaldet, ikkje personen. Personen veit eg ingenting om. Janne Sørum er eit navn som seier meg ingenting, men nivået på innlegget seier ein del. ------

-- Herifrå er blogginnlegget sensurert med unntak frå dette:

Eg let kommentarens oppramsande innhald ligge og ser her på kvalitetskriterier.

Vi leiker ikkje butikk i media, men enkelte medier, med sitt ambisjonsnivå på kommentor (og kultur og nyhetsfronten for den del), ser ut til å faktisk leike butikk. Eg trur det er sant at det er langt mellom dei gode skribentane, ... (resten er sensurert av hensyn til lesarane).

(Her har eg sensurert ein heil del til av hensyn til det faktum eg vart minne om, at debattnivået må eg også sjølv klare å bidra til å halde oppe på eit visst nivå, men min siste setning vil eg gjerne ha med, og den kjem her): Eg ser ikkje at Sogn Avis er tjent med å trykke "handverk" som er på nivå med kommentaren til Sørum.

Er innlegget i denne bloggposten fortsatt for drøyt eller? Gi meg eit ord. Eg lyttar.
Etiketter:

Populære innlegg fra denne bloggen

Når den døde bestemora di spring etter deg på alle fire

Igår las eg den første barneboka eg har lese på lenge. Den handla om eit spøkelse, trudde eg, men det viste seg at det var eit romvesen. Det handla rett og slett om eit romvesen som sat fast i eit romskip nedi jorda under ei gran ute i skogen etter å ha krasja i ein skogbrann. Det vart heile tida hinta til at dette skumle sat fast, så eg tenkte det var ein vampyr som sat fast i ei kiste (Den vesle vampyren), eller eit lik eller noko som var levande begravd (murt inn i veggen). Så eg sat da å vente på ein vampyr, ein varulv eller eit realt spøkelse. Potensielt ein kjekk Twilight-type. Men no kjem det verste av alt (Eksorsisten). Vesenet tar knekken på bestemora medan jenta ser på. Bestemora slenger seg hit og dit i senga og blod renner og hovud sprekk. Og så kryp vesenet inn i den døde bestemora til hovedpersonen og får denne døde bestemorskroppen til å drive å springe etter hovedpersonen. Det er det verste eg har lese på lenge. Beinpiper og innmat og blod og springande døde bestemødre ...
Les mer

Faktafeil om eggproduksjon frå Matprat

Matprat påstår at levetid for høner er 70 veker. Dette er ein faktafeil. Deretter blir dei slakta og solgt som høns, skriv matprat. Dette er også ein faktafeil. Dei fleste høner blir gass  ihjel og etterpå brent.  Fakta er at verpehøner i industrielt verpehønshald blir slakta etter 70 veker. I naturen, eller om dei får sjansen, kan høner leve i opp mot ti år. Levetida er altså ganske mykje lenger enn matprats påståtte 70 veker. Slik Matprat framstiller det, kan det oppfattes som at høner blir slakta når deira levetid likevel er slutt. Dette er altså feil. Dei blir slakta lenge, lenge før. Verpehøner i industrielt fjørfehald har fått rugeeigenskapane sine bortavla. Dei kan altså ikkje formeire seg naturleg. Dei må rugast ut i rugemaskin. Høner i naturen ville lagt to tre fire kull med kyllingar per år, med rundt ti kyllingar i kvart. Det er ikkje naturleg for ei høne å verpe kvar dag, men gjennom avl har ein fått fram høner som verp seks egg i veka, og ein avlar...
Les mer

Med døden på jobb. Farlege dyresjukdommar, dramatiske følger.

  I følge FN er 75 prosent av patogenene (virus, bakterier, sopp) som har dukka opp siste tiåret, zoonosar, altså sjukdomar som smittar mellom dyr og menneske. Eg havna som veterinær høsten 2011 oppi det størte miltbrannsutbrotet i Sverige etter andre verdskrig. Miltbrann, eller Anthrax, er ein zoonose, det vil sei ein sjukdom som smittar frå dyr til menneske. Eg trakk på meg verneutstyr og masker, og gjekk inn mellom stinkande kadaver for å leite etter ukoagulert blod og mangel på likstivheit, to av kjenneteikna ved miltbrannsdaude dyr. Aguer og tarm er hakka ut av ravnar, det renn blod. I blodet kan det finnast dødelege sporar. Eg kan sjølv bli sjuk. Det er uhyggelig og kan faktisk vere livsfarleg.  Les om miltbrann i Norge. Under ein sermoni i Roma erklærte FN Rinderpest, eller kvegpest, som offisielt utrydda.   Kvegpest spreidde seg med kveg som vart frakta med militæret og via handel med levande dyr. Den industrielle revolusjonen med oppfinninga a...
Les mer