Gå til hovedinnhold

India - Medak

holdt på å rygge/ køyre over/ smadre ein gul hund/ ei gul tispe med stort hengejur/ store hengepuppar trass bjelleklang-ryggelyd/ jingle bell-ryggelyd


det viser seg å vere fem ekstra journalsitar/ der er tre frå før, alle menn i strøkne skjorter som blir informert av sonny om meg og kva eg driv med, det blir sendt rundt ei sprite-flaske med vatn som alle drikk av/ vatn frå ein tank på kjøkkenet, og på golvet står eit fat med to typar kjeks/ eit blekkfat med småkaker. vi får chaite av blekkrus/ den er altfor søt for min smak, og eg fortel at i Norge kan det bli mange titals minusgrader i nord/ ein kan rekne med å tjene over 300 000 kroner på eit år

har egentlig vore bissi med alle intrykk/ fekk total skrivesperre, men no skriver eg litt/ er delvis kvitt skrivesperra. det er heilt utrulig fasinerande å vere her nede/ eg storkosar meg/ India er ikkje så vanvittig som eg trudde/ opplever ingen terrorangrep/ politiet vil ha kopi av passet mitt/ terrorkontroll på kinoen. varmt og godt er det/ eg blir kokt/ har skifta farge/ får ikkje puste/ blir brun, og kjekke folk/ viser fram huset sitt/ gir meg mat/ tar meg med på Bollywood-film, og maten er fantastisk/ superhot/ heimelaga kvar dag, eksosen altomfattande/ støvet over alt inni og utanpå/ eg nys.

synest det er ein opplevelse å vere her/ masse inntrykk/ overveldande/ får Norge til å sjå ut som eit kjedelig klatteland/ får Norge til å sjå ut som luksusland/ får meg til å tenke at eg har mange penger/ at eg er rik/ at mange her er fattige/ er det virkelig mulig at det finst så mange menneske som det faktisk gjer i India/ korleis klarer bøfflar å leve i tørkesesongen/ kleda her er så utrulig fine/ fargerike/ eg blir prøvd gifta bort/ eg bør ikkje vere single/ seier det er bad luck at eg ikkje er gift/ eg svarer nei på spørsmålet: pleier du å banke opp broren din?/ her er vold mot kvinner ein del av slik samfunnet "slik samfunnet er"/ ein mann kutta halsen over på ei kvinne som sa nei til hans tilnærmingar/ kasta syre på kvinne som sa nei til hans tilnærmingar/ politiet drap dei tre syrekastarane/ kjærestepar tok gift fordi dei ikkje fekk gifte seg/ ektepar kutta strupane sine i ei kirke/ hus jevna med jorda for å gi plass til valgkampmøte/ incredible India

Populære innlegg fra denne bloggen

Når den døde bestemora di spring etter deg på alle fire

Igår las eg den første barneboka eg har lese på lenge. Den handla om eit spøkelse, trudde eg, men det viste seg at det var eit romvesen. Det handla rett og slett om eit romvesen som sat fast i eit romskip nedi jorda under ei gran ute i skogen etter å ha krasja i ein skogbrann. Det vart heile tida hinta til at dette skumle sat fast, så eg tenkte det var ein vampyr som sat fast i ei kiste (Den vesle vampyren), eller eit lik eller noko som var levande begravd (murt inn i veggen). Så eg sat da å vente på ein vampyr, ein varulv eller eit realt spøkelse. Potensielt ein kjekk Twilight-type. Men no kjem det verste av alt (Eksorsisten). Vesenet tar knekken på bestemora medan jenta ser på. Bestemora slenger seg hit og dit i senga og blod renner og hovud sprekk. Og så kryp vesenet inn i den døde bestemora til hovedpersonen og får denne døde bestemorskroppen til å drive å springe etter hovedpersonen. Det er det verste eg har lese på lenge. Beinpiper og innmat og blod og springande døde bestemødre

Spelet om ØKO-maten, The øko-GAME: Marked - forbruker

Om spriket mellom PR og røyndom. (Med andre ord-artikkel publisert i Klassekampen 26.februar 2010) Bønder er og blir ei spesiell gruppe. Før var det høgstatus å vere storbønder. No er du er ein systematisk dyremishandlar, industriforbrukar av stakkars kyr og ellers ein trussel mot vår alles eksistens. Du tømmer dritt ut i atmosfæren, og driver oss alle lukt i undergangen. Før var det lågstatus å vere småbonde. Du hadde mindre makt, mindre pengar, sat gjerne på leigd jord og måtte sende alle sønene dine til USA om dei ville overleve. Du hadde så lite gras over vinteren at kyrne dine knapt klarte stå på beina når du slapp dei ut om våren, og du budde i eit lite hus fullt av ungar du streng tatt ikkje burde hatt meir enn halvparten av. No er det høgstatus å vere småbonde. Du er småskala og naturvennlig, lever gjerne på ein stad der ingen skulle tru at nokon kunne bu, og småskala kyr er innhylla i eit mytologisk teppe av grønt gras under spreke klauver. Dei har forgyl

Å halde foredrag for gubbar

Av og til må eg sei eg er ganske så lei av å halde foredrag. Du står framfor eit publikum, og skal snakke om at unge folk skal til bygda, og så sitter der hundretals, eller titals, menn og kvinner i alder femti seksti pluss og stirrer tomt på deg med armane i kors. Er det inspirerande? Nei. Det er svært lite inspirerande og svært kjedelig. Eg lurer av og til litt på kvifor ein har så mange konferanser. Folk møtes, stirrer på den som snakkar, skal liksom bli inspirert, og så skal ein gå heim og vere opplyst og glad og ha med seg nye og betre idear enn dei ein kom dit med. Gud, det er så kjedeleg å snakke til slike publikum. Du veit at mange av dei ikkje ein gong høyrer etter. Dei sit der, og er der, mest av alt for å få kake, ta seg ein fest, slenge drit, pule ei eller anna dame dei ikkje har pult før, og så dra heim til kjerringa. Det er vel eigentleg, summa summarum, det inntrykket eg har fått av kvifor ein arrangerer konferanser for distriktsutvikling. Eit hederlig unntak er Dyrøys