Eg lurer på kva slags menneske det er som presterer å sparke ihjel ein hund på tur i parken. Eg har sett mangt og mykje av stygg behandling av dyr i mitt liv, men dette er jo beint fram hjerterått. Kva i alle dager er det som får ein person til å sparke ihjel ein hund? Kva i alle dagar er det som får eit menneske i det heile tatt til å sparke til ein hund.
Menneske har ein tendens til å behandle dyr stygt. Folk slår kyr fordi kyr ikkje går like fort som folk vil at kyr skal gå, folk sparker ihjel hunder i parken osv. Det sjokkerer meg gong på gong korleis folk som påberopar seg å ha peiling og lang tids erfaring med husdyr, nyttar vold for å få kontroll over dyret, få dyret til å adlyde eller beint fram fordi dei sjølv blir irriterte. Eit dyr har sitt fulle hyre med å forstå kva i alle dagar det er som er forventa av dei, og kva som skjer, om dei ikkje i tillegg skal bli offer for tilfeldige luner og folk som har sove for lite eller som må rekke ein kamp på tv. Ta eit eksempel. Ein hest som skal få tennene sin raspa aner jo ikkje kvifor vi skal stikke den raspa inn i kjeften på den. Det hjelper ikkje å slå den når den hiver opp hovudet. Det gjer jo vondt verre. Vi hadde vel alle prøvd å stikke av om ein framand person stakk eit langt jern inn i gapet vårt utan at vi skjønte kvifor. Slike ting må dyr forhalde seg til heile tida.
Eg blir forbanna når eg ser folk slå. Greit nok, om du blir angripen må du forsvare deg, men ein kjem lengst med belønning heller enn straff. Likevel ser ein på gata i Oslo ofte dårlige hundeeigarar som rykker og drar og ikkje har kontroll på bikkjene sine. Stakkars dyr, tenker eg da, som har fått utdelt slike ubrukelige eigarar. Og dei er over alt, dei ubrukelige eigarane. Eg fatter egentlig ikkje at dyr i det heile tatt tørr å bli født.
Menneske har ein tendens til å behandle dyr stygt. Folk slår kyr fordi kyr ikkje går like fort som folk vil at kyr skal gå, folk sparker ihjel hunder i parken osv. Det sjokkerer meg gong på gong korleis folk som påberopar seg å ha peiling og lang tids erfaring med husdyr, nyttar vold for å få kontroll over dyret, få dyret til å adlyde eller beint fram fordi dei sjølv blir irriterte. Eit dyr har sitt fulle hyre med å forstå kva i alle dagar det er som er forventa av dei, og kva som skjer, om dei ikkje i tillegg skal bli offer for tilfeldige luner og folk som har sove for lite eller som må rekke ein kamp på tv. Ta eit eksempel. Ein hest som skal få tennene sin raspa aner jo ikkje kvifor vi skal stikke den raspa inn i kjeften på den. Det hjelper ikkje å slå den når den hiver opp hovudet. Det gjer jo vondt verre. Vi hadde vel alle prøvd å stikke av om ein framand person stakk eit langt jern inn i gapet vårt utan at vi skjønte kvifor. Slike ting må dyr forhalde seg til heile tida.
Eg blir forbanna når eg ser folk slå. Greit nok, om du blir angripen må du forsvare deg, men ein kjem lengst med belønning heller enn straff. Likevel ser ein på gata i Oslo ofte dårlige hundeeigarar som rykker og drar og ikkje har kontroll på bikkjene sine. Stakkars dyr, tenker eg da, som har fått utdelt slike ubrukelige eigarar. Og dei er over alt, dei ubrukelige eigarane. Eg fatter egentlig ikkje at dyr i det heile tatt tørr å bli født.