To hundre år etter Guiseppe Verdis død, vert LaTraviata nytolka innanfor rammene av norske motkulturelle rørsler.  Sjå innslag om operaen på Dagsrevyen 20.august. Fotosession med Hulda som Violetta, iført bunaden til Anne Viken Opera er ein av dei minst sette og mest elitistiske kunstformene i verda, og muligens også den dyraste. Dette sa programleiar Sarah Montague i samtale med operasongar Thomas Hampson i BBC hardtalk 30.juli i år. Eg skulle ha likt å sett Montague på besøk på Åmot Operagard i Bygstad der operaoppsettinga i slutten av august problematiserer dei historisk distriktsbaserte motrørslenes kamp mot klassesamfunn, liberale og urbane verdiar. På denne måten kan opera ta del i samtidsdebatten.     Sunnfjordbunader akkompagnert av fôrhøstarar frå Taarup med beitande islandshestar bak gjerdet. På låven brakar indremisjonspredikantar saman med lokal bondekultur og overklasseluksus i årets nytolking av La Traviata av Guiseppe Verdi. Nytolkninga er e

Elise og mysteriet på hesteklinikken er ute i butikkane. Kva er då betre enn å ta boka med på fjelltur? Boka har trass alt fokus på natur, folk og fe. Og naturen set rette rammer for innhaldet. Her er Elise på toppen av varden på Lisjehesten, Storehesten i bakgrunnen.     Elise på toppen av varden på Lisjehesten. For den som ikkje har vore på Lisjehesten, vil eg anbefale ein tur. Det er Sunnfjords flottaste naturperle. Varden på Lisjehesten i bakgrunnen. Oppe på Lisjehesten er eit fantastisk vatn. Her kan ein bade og grille.   På veg opp og ned må ein klatre elva. Det er ikkje så skummelt som det ser ut til, og dessutan er her eit godt festa tau ein kan halde seg fast i. Lat deg ikkje skremme av litt vatn. Berre ta det roleg.   På veg opp og ned frå Lisjehesten, går ein forbi vatnet under. Det er ein fin plass å bade, vatnet blir raskt varmt og der er fullt av rumpetroll og andre dyr ein kan studere. Her står Elise på land og er usikker p

Då eg var rundt ti år, bestemte eg meg for å bli forfattar. Min eigentlege plan var så å skrive poesi, så i 2010 gav eg ut boksingelen XXX, og brukte deretter mange sommartimar på ei svensk kyrkjetrapp der eg skreiv lange prosadikt om avstand som eg er sjeleglad aldri blei gitt ut.  Eg begynte å skrive på mi første barnebok, eg trur det var i 2009 etter å ha lese ei bok der Pitbull-Terje barberte ein puddel. Det var mange år sidan eg sist las ei barnebok, sikkert nær tjue, og eg vart oppriktig fasciner. Det som fascinerte var den likefram fortellarmåten der mykje er sagt og endå meir usagt, så enkelt men så elegant, og korleis dette skapar eit stort rom for assosiasjonar, også for meg som vaksen. Dermed kan eg kanskje takke Pitbull-Terje for at eg i desse dagar slepp mi andre barnebok, Elise og mysteriet på hesteklinikken . Trur eg.  Ideen til serien om Elise fekk eg fordi eg er utdanna dyrlege og ville lage ein spenningsserie frå dyrlegepraksis. Eg begynte umidde