Gå til hovedinnhold

KUNSTsf2012 - følg Anne Viken og Frank Willy Djuvik si jakta på kunsten i Sogn og Fjordane

STUNT: Vi legg oss på veien, oppsøker kunstmuseum, kulturhistoriske museum, kultur- og kunstpersonar i fylket.

I videoklipp, bloggpostar og fotoseriar presenterer vi våre opplevingar og funn.

Følg bloggen KUNSTsf2012 Tour hos Origo på Fjordaglimt. Her blir det publisert video, blogg og fotos kvar tirsdag framover. Du finn no ein prosjektbeskrivelse samt eit fotoalbum her.

Her er teaseren for prosjektet.



Ønsker du at vi skal kome og ete frukost hos deg? Ta kontakt.

Les saka om prosjektet i Firdaposten: Skal ta pulsen på fylkeskunsten.

Klikk liker på vår Facebook-side KUNSTsf2012 tour. Her vil vi poste fotoalbum, videoar og linke til bloggpostar på vår blogg. Du er velkommen til å skrive på veggen, kome med forslag eller poste fotos og linkar eller tips til stader vi bør dra, folk vi må helse på, eller kanskje vil du haike med oss? Alt er faktisk mulig.

Slik jobbar vi!



 Frukost hos Georg Arnestad i Sogndal!


Eg intervjuar Georg i stova hans. Følg med på web-tv på vår blogg framover.



Vi ankjem dei Heibergske samlingane, også kalt Sogn Folkemuseum.




Her er vi på Astruptunet på Jølster. 



 På veg mot Førde, Førdehuset og Sunnfjord Hotell traff vi på ein del kyr.


 

 Førdehuset!

  

Her traff vi Liv-Judith Straume og banka på teateret i jakta på Terje Lyngstad. Men Lyngstad var der ikkje!
Heldigvis serverer han oss frukost mandag morgon klokka 07.30.

 

Frank slo av ein prat med desse to utanfor Sunnfjord Hotell.


Meg og Frank på Sunnfjord Hotell. Vi jaktar på kunst i alle krikar og krokar og finn det mest utrulege.

 Følg jakta på kunsten på vår blogg utover hausten.
Vår hashtag på twitter er KUNSTsf2012 og våre nick på twitter er @anneviken og @fwdjuvik

Etiketter

Etiketter:

Populære innlegg fra denne bloggen

Når den døde bestemora di spring etter deg på alle fire

Igår las eg den første barneboka eg har lese på lenge. Den handla om eit spøkelse, trudde eg, men det viste seg at det var eit romvesen. Det handla rett og slett om eit romvesen som sat fast i eit romskip nedi jorda under ei gran ute i skogen etter å ha krasja i ein skogbrann. Det vart heile tida hinta til at dette skumle sat fast, så eg tenkte det var ein vampyr som sat fast i ei kiste (Den vesle vampyren), eller eit lik eller noko som var levande begravd (murt inn i veggen). Så eg sat da å vente på ein vampyr, ein varulv eller eit realt spøkelse. Potensielt ein kjekk Twilight-type. Men no kjem det verste av alt (Eksorsisten). Vesenet tar knekken på bestemora medan jenta ser på. Bestemora slenger seg hit og dit i senga og blod renner og hovud sprekk. Og så kryp vesenet inn i den døde bestemora til hovedpersonen og får denne døde bestemorskroppen til å drive å springe etter hovedpersonen. Det er det verste eg har lese på lenge. Beinpiper og innmat og blod og springande døde bestemødre ...
Les mer

Faktafeil om eggproduksjon frå Matprat

Matprat påstår at levetid for høner er 70 veker. Dette er ein faktafeil. Deretter blir dei slakta og solgt som høns, skriv matprat. Dette er også ein faktafeil. Dei fleste høner blir gass  ihjel og etterpå brent.  Fakta er at verpehøner i industrielt verpehønshald blir slakta etter 70 veker. I naturen, eller om dei får sjansen, kan høner leve i opp mot ti år. Levetida er altså ganske mykje lenger enn matprats påståtte 70 veker. Slik Matprat framstiller det, kan det oppfattes som at høner blir slakta når deira levetid likevel er slutt. Dette er altså feil. Dei blir slakta lenge, lenge før. Verpehøner i industrielt fjørfehald har fått rugeeigenskapane sine bortavla. Dei kan altså ikkje formeire seg naturleg. Dei må rugast ut i rugemaskin. Høner i naturen ville lagt to tre fire kull med kyllingar per år, med rundt ti kyllingar i kvart. Det er ikkje naturleg for ei høne å verpe kvar dag, men gjennom avl har ein fått fram høner som verp seks egg i veka, og ein avlar...
Les mer

Tamme elgar som produserer ELGpapir, ELGolje og ELGmelk

I Jämtland lagar Sune Häggmark papir frå elgmøkk, ost frå elgmelk og lanolin frå elgpels. ­ Verdas dyraste ost! roper Sune Häggmark på svensk, stotrande engelsk og improvisert fransk. ­ Shit is money! Money, money, money! Jag älskar moose!   Fleire titals turistar, deriblant mange nordmenn, står tett i tett på tunet i Orrviken, ein kjapp køyretur sør for Østersund i svenske Jämtland. Her har Häggmark realisert sitt eige elgparadis med produksjon av papir frå elgmøkk, ost frå elgmjølk og lanolin av feittet i elgpelsen. Han er den entusiastiske gründeren bak turistverksemda Moosegarden, eller "elghagen" på norsk. Häggmark lever godt, svært godt etter at Moosegarden vart starta i 1997 som ein følge av to morlause kalvar som trong ein heim. Han gjer det klinkande klart for dei store flokken turistar at det er ei mengde pengar i elg. Moosegarden eksporterer elg til Polen, Tyskland og England. Inspirasjonen hentar han frå Russland. Ein tam elg kostar 35 0...
Les mer