Gå til hovedinnhold

Eg kjem frå Bygstad. Eg har bunad: Til kamp mot bunadseliten

Hei alle venner, kjente, kritikarar og andre. Firda har lagt ut eit svært fint bilete av meg på nettsida si, difor legg eg ut eit enda finare her. ja eg er ganske forfengeleg, og det er oftast ein god eigenskap. Les heile saka frå Firda.no her:Anne er flau over bunads-fylket på kongefesten.Oslo-skribent frå Bygstad ønskjer image-debatt – Det er på høg tid å skifte PR-strategi. Det er på tide å tenne eit bunadsbål og slakte eit par fjordingmyterAv: Vidar Gudvangen – Eg skjønar ikkje kvifor fylket absolutt skal marknadsføre seg som om det var ein kostymekoloni frå fortida. Dette skriv journalist og student Anne Viken frå Bygstad i eit lesarinnlegg i Firda måndag. Vart fylket framstilt på riktig måte under kongefeiringa?Sei di meining på forum.firda.noLes også:Får kuppe kongefestenHardingfele og bunaderViken som er busett i Oslo reagerer sterkt på det ho kallar ei einsidig marknadsføring av hardingfele, kved og bunader i Sogn og Fjordane sitt bidrag til feiringa av 70-årsjubilanten kong Harald. Under Oslo kommune sin æresfest for kongeparet fredag kveld sjarmerte brudefølgjet frå Sogn og Fjordane gjestene, med vakkert kved, felespel og vakre bunader. Eit verdig innslag av flinke aktørar, men Viken etterlyser noko meir. Ho vil ha nytenking - På tide å vakne– Det er på høg tid å vakne, de som marknadsfører Sogn og Fjordane. De har ingen rett til å tilsmusse fylket sitt rykte med bunadstant og fjas, skriv 27 åringen i sitt flammande innlegg. Viken som mellom anna skriv for Morgenbladet i hovudstaden, stiller spørsmålsteikn til kvifor ein framstiller fylket i eit 1800-talsbilete, samstundes som debatten rasar om korleis ein skal få ungdommen heim. – Kva med kultidolet Mariann i Surferosa? Moods of Norway, Nordic Innovatheque i Dale, forfattar Olaug Nilsen, Idol-Tone, for å nemne nokon. Støtte frå ungdomspolitikar– Det er på høg tid å marknadsføre Sogn og Fjordane på premissene til målgruppa. Har de jobbar å tilby oss, fortel oss om dei. (...) Skrik det ut før fylket kun består av ei handfull menneske viss einaste tidsfordriv er å sy bunader til kongelege bursdagar, skriv Viken. Ho får langt på veg støtte hos Kjell Øystein Neteland, leiar i Ungdomspolitisk utval i Sogn og Fjordane. – Dersom eg hadde vore ein urban Oslo-ungdom som såg Sogn og Fjordanes bidrag under kongefeiringa, ville det nok bygd opp under fordommane mine om dette fylket, seier Neteland til Firda måndag. Fylkeskulturdirektøren avviser kritikken Ingebjørg Erikstad avviser kritikken som er komen i kjølvatnet av kongefesten i Oslo. - Eg oppfattar ikkje det å vise fram vår eigen kultur som negativt. Vi profilar oss med ulike kulturinnslag i ulike samanhengar, så summen av dette er eg trygg på, seier fylkeskulturdirektøren til NRK Sogn og Fjordane. http://www.firda.no/nyhende/kultur/article2609239.ece Posted by Picasa

Populære innlegg fra denne bloggen

Når den døde bestemora di spring etter deg på alle fire

Igår las eg den første barneboka eg har lese på lenge. Den handla om eit spøkelse, trudde eg, men det viste seg at det var eit romvesen. Det handla rett og slett om eit romvesen som sat fast i eit romskip nedi jorda under ei gran ute i skogen etter å ha krasja i ein skogbrann. Det vart heile tida hinta til at dette skumle sat fast, så eg tenkte det var ein vampyr som sat fast i ei kiste (Den vesle vampyren), eller eit lik eller noko som var levande begravd (murt inn i veggen). Så eg sat da å vente på ein vampyr, ein varulv eller eit realt spøkelse. Potensielt ein kjekk Twilight-type. Men no kjem det verste av alt (Eksorsisten). Vesenet tar knekken på bestemora medan jenta ser på. Bestemora slenger seg hit og dit i senga og blod renner og hovud sprekk. Og så kryp vesenet inn i den døde bestemora til hovedpersonen og får denne døde bestemorskroppen til å drive å springe etter hovedpersonen. Det er det verste eg har lese på lenge. Beinpiper og innmat og blod og springande døde bestemødre ...
Les mer

Spelet om ØKO-maten, The øko-GAME: Marked - forbruker

Om spriket mellom PR og røyndom. (Med andre ord-artikkel publisert i Klassekampen 26.februar 2010) Bønder er og blir ei spesiell gruppe. Før var det høgstatus å vere storbønder. No er du er ein systematisk dyremishandlar, industriforbrukar av stakkars kyr og ellers ein trussel mot vår alles eksistens. Du tømmer dritt ut i atmosfæren, og driver oss alle lukt i undergangen. Før var det lågstatus å vere småbonde. Du hadde mindre makt, mindre pengar, sat gjerne på leigd jord og måtte sende alle sønene dine til USA om dei ville overleve. Du hadde så lite gras over vinteren at kyrne dine knapt klarte stå på beina når du slapp dei ut om våren, og du budde i eit lite hus fullt av ungar du streng tatt ikkje burde hatt meir enn halvparten av. No er det høgstatus å vere småbonde. Du er småskala og naturvennlig, lever gjerne på ein stad der ingen skulle tru at nokon kunne bu, og småskala kyr er innhylla i eit mytologisk teppe av grønt gras under spreke klauver. Dei har forgyl...
Les mer

Å halde foredrag for gubbar

Av og til må eg sei eg er ganske så lei av å halde foredrag. Du står framfor eit publikum, og skal snakke om at unge folk skal til bygda, og så sitter der hundretals, eller titals, menn og kvinner i alder femti seksti pluss og stirrer tomt på deg med armane i kors. Er det inspirerande? Nei. Det er svært lite inspirerande og svært kjedelig. Eg lurer av og til litt på kvifor ein har så mange konferanser. Folk møtes, stirrer på den som snakkar, skal liksom bli inspirert, og så skal ein gå heim og vere opplyst og glad og ha med seg nye og betre idear enn dei ein kom dit med. Gud, det er så kjedeleg å snakke til slike publikum. Du veit at mange av dei ikkje ein gong høyrer etter. Dei sit der, og er der, mest av alt for å få kake, ta seg ein fest, slenge drit, pule ei eller anna dame dei ikkje har pult før, og så dra heim til kjerringa. Det er vel eigentleg, summa summarum, det inntrykket eg har fått av kvifor ein arrangerer konferanser for distriktsutvikling. Eit hederlig unntak er Dyrøys...
Les mer