Gå til hovedinnhold

Reis gratis på trikken, boikott den klimafiendtlig transportpolitikken

Hepp folks, fans og andre der ute i den ganske verden. Først vil eg sei at lat bilen stå. Bruk beina og sykkelen. Som den klimafantasten eg har utvikla meg til å bli over den siste dekaden vil eg hevde det vil vere sunt for både figuren, helsa og kloden ellers å bruke sykkelen og la bilen stå. Det er alltid ein viss fare når ein hevdar slike ting, enkelte vil kalle deg for moralist. Folk likar ikkje at du kjem her og kjem her. Men ålreit. Da vil eg i samma slengen oppfordre deg til å lobbe for at du skal få reise gratis på trikken.

Her sitter eg på QBA å drekka te. Det er aboslutt ikkje det verste ein kan bedrive ein søndagskveld i Tigerstaden med. Lørdag la FNs klimapanel fram synteserapporten, det endelige dokumentet som policymakers over den ganske klode skal bruke til å smi ihop nye klimatiltak og vidare Kyoto-avtale. Havet vil stige, det kjem til å bli bygd sluser i to av fjordane inn til Bergen i løpet av dette århundret, kort sagt for å hindre byen i å flaume over, og Bergen er ikkje den einaste vestlandsbyen som vil merke slusekjøret skal vi tru ekspertane. Også andre kystbyar må potensielt måtte kaste seg på. Her i oslo vil et antageligvis bli varmare, og sør- og østlandet kan bli eit slags syden for oss i framtida, og medan iskanten i Barentshavet sakte trekker seg nordover og tek med seg båtkantrande arktiske stormar, lågtrykk og anna ver som potensielt kan velte det meste av konstruksjonar på ein god dag, eller - stopp ein halv. Plattformar veltar sjølvsagt ikkje i våre dagar, vi har jo kome langt sidan Kielland. Eller, Kielland kunne jo heller ikkje velte - køyrer folk bil til jobben og ein må betale tretti kroner per billett for å reise kollektivt i Oslo med mindre ein har medlemskort i trikken (månadskort eller fleksikort, klippekort). Tretti kroner for ein billett i døra om du i hurten og sturten skal sitte på to stopp på T-banen er way overprisa. Tjue dersom ein er heldig og går på ein automat før ein skal på trikken. Det er for dyrt.

Eg går herved inn for gratis kollektivtransport til absolutt alle. Dette har norge faktisk råd til, og Bruk hodet, vi har bare en klode osv.

Meir om FNs siste klimarapport:
http://www.cicero.uio.no/webnews/index.aspx?id=10902

Populære innlegg fra denne bloggen

Når den døde bestemora di spring etter deg på alle fire

Igår las eg den første barneboka eg har lese på lenge. Den handla om eit spøkelse, trudde eg, men det viste seg at det var eit romvesen. Det handla rett og slett om eit romvesen som sat fast i eit romskip nedi jorda under ei gran ute i skogen etter å ha krasja i ein skogbrann. Det vart heile tida hinta til at dette skumle sat fast, så eg tenkte det var ein vampyr som sat fast i ei kiste (Den vesle vampyren), eller eit lik eller noko som var levande begravd (murt inn i veggen). Så eg sat da å vente på ein vampyr, ein varulv eller eit realt spøkelse. Potensielt ein kjekk Twilight-type. Men no kjem det verste av alt (Eksorsisten). Vesenet tar knekken på bestemora medan jenta ser på. Bestemora slenger seg hit og dit i senga og blod renner og hovud sprekk. Og så kryp vesenet inn i den døde bestemora til hovedpersonen og får denne døde bestemorskroppen til å drive å springe etter hovedpersonen. Det er det verste eg har lese på lenge. Beinpiper og innmat og blod og springande døde bestemødre

Spelet om ØKO-maten, The øko-GAME: Marked - forbruker

Om spriket mellom PR og røyndom. (Med andre ord-artikkel publisert i Klassekampen 26.februar 2010) Bønder er og blir ei spesiell gruppe. Før var det høgstatus å vere storbønder. No er du er ein systematisk dyremishandlar, industriforbrukar av stakkars kyr og ellers ein trussel mot vår alles eksistens. Du tømmer dritt ut i atmosfæren, og driver oss alle lukt i undergangen. Før var det lågstatus å vere småbonde. Du hadde mindre makt, mindre pengar, sat gjerne på leigd jord og måtte sende alle sønene dine til USA om dei ville overleve. Du hadde så lite gras over vinteren at kyrne dine knapt klarte stå på beina når du slapp dei ut om våren, og du budde i eit lite hus fullt av ungar du streng tatt ikkje burde hatt meir enn halvparten av. No er det høgstatus å vere småbonde. Du er småskala og naturvennlig, lever gjerne på ein stad der ingen skulle tru at nokon kunne bu, og småskala kyr er innhylla i eit mytologisk teppe av grønt gras under spreke klauver. Dei har forgyl

Å halde foredrag for gubbar

Av og til må eg sei eg er ganske så lei av å halde foredrag. Du står framfor eit publikum, og skal snakke om at unge folk skal til bygda, og så sitter der hundretals, eller titals, menn og kvinner i alder femti seksti pluss og stirrer tomt på deg med armane i kors. Er det inspirerande? Nei. Det er svært lite inspirerande og svært kjedelig. Eg lurer av og til litt på kvifor ein har så mange konferanser. Folk møtes, stirrer på den som snakkar, skal liksom bli inspirert, og så skal ein gå heim og vere opplyst og glad og ha med seg nye og betre idear enn dei ein kom dit med. Gud, det er så kjedeleg å snakke til slike publikum. Du veit at mange av dei ikkje ein gong høyrer etter. Dei sit der, og er der, mest av alt for å få kake, ta seg ein fest, slenge drit, pule ei eller anna dame dei ikkje har pult før, og så dra heim til kjerringa. Det er vel eigentleg, summa summarum, det inntrykket eg har fått av kvifor ein arrangerer konferanser for distriktsutvikling. Eit hederlig unntak er Dyrøys