Jul. Eg heiter Anne og kjem frå Bygstad og i Bygstad feirar vi jul. Nett no sit eg i eit årleg tradisjonelt juleselskap på Viksdala oppe mellom fjella langt forbi store vatn der folk i gamle dagar måtte ro for å kome seg til sivilisasjonen, dvs Sande eller Bygstad. Vegen her er så smal og svingete og så full av hjort som hopper fram frå skjul, at det er aldri godt å vite om alle som var inviterte i selskap, faktisk kjem fram i live. Veiene her er speilblanke isdekte svingete krokete livsfarlege, og langs veien står det pina dø her og der hårete kyr og kjiker stygt på deg der du skrensar forbi og sladdar rundt neste sving i fattern sin bil som eg forøvrig kjørte felgane av i ein endå meir humpete, svingete, holete og fæl vei som det i tillegg err nitti graders stigning på nedi Bygstad her for nokre år sidan. Felgane traff nokre sauer som stod nedi bakken, men det er ei anna historie. No skal vi snakke om jul.
I dag har eg ete middag med mine fettrar. Eg er einaste jenta i familien og eg lærte meg tidleg å slost. Før var det middag så slosskamp, og slosskampen varte gjerne resten av selskapet til alle sammen var dønn utslitt. No slåst vi ikkje lenger, han eine er gift og han andre ventar ungar, den tredje har blitt millionær og den fjerde byråkrat, ein vurderer å begynne å jobbe svart og eg er in between projects så det er lite å slost for, og for øyeblikket ligger heile røkla strekk ut på kvar sin sofa og det er kort sagt ikkje plass til meg i staua så eg sit her på gangen å tastar og ser smart ut.
Men dette vart lite julete. I går åpna vi julepresanga. Det var forsåvidt koselig, og så hadde vi ein lang diskusjon om korleis det er å vere på NATO-øvelse og skyte med ag3 i snø. AG3 eller kva det heiter. Eg skyter glatt full pakke på duer på stand, men automatvåpen er ikkje den sterkaste sida mi. Kva anna snakkar ein om på julekvelden? Eit år var det alkoholpolitikk som var oppe til debatt. Eg kjem heldigvis ikkje frå ei slekt som sit å bannar over bensinprisar, iallefall ikkje titt og ofte. Det hadde blitt kjedelig. Men jul. Ja kva meiner eg om jul. Eg et og et og et og et og et og er dritredd for å bli superfeit. Eg kjøper ikkje julegaver anna enn til foreldrene mine og bror min, og eg opplever aldri julestress. Eg tenker stakkars folk som vaskar og polerer og kastar vekk masse tid og krefter på å handle masse presangar til folk som ikkje har lyst på dei presangane. Nei,den tid er forbi for min del og det er det heldigvis skjønn enighet om heime hos oss så vi slepp lurveleven om pakkar. Las på tekst tv her om dagen at ei dame hadde stukke mannen sin med kniv fordi han åpna julegaver for tidleg. Det er liksom ikkje grenser for kva folk får seg til no i desse juletider. Eg nøyer meg med å ligge strekk ut i senga mi og sove 12-15 timer i strekk. Dette er ei tid på året då vi b-mennesker kjem til vår fulle rett og aldri treng stå opp om vi ikkje vil. Så jul er med andre ord b-mennesketid. Kva anna er jul?
Hm.... Kva anna. Jo no må eg faktisk ete meir. Eg må ete kaker og drikke kaffe og eg er steike glad for at denne kjolen er ganske stor. Så må eg høyre litt på rare samtaler som tar uventa vrier og folk som ler drithøgt medan dei et meir kaffe og kaker. Det er koselig.
I dag har eg ete middag med mine fettrar. Eg er einaste jenta i familien og eg lærte meg tidleg å slost. Før var det middag så slosskamp, og slosskampen varte gjerne resten av selskapet til alle sammen var dønn utslitt. No slåst vi ikkje lenger, han eine er gift og han andre ventar ungar, den tredje har blitt millionær og den fjerde byråkrat, ein vurderer å begynne å jobbe svart og eg er in between projects så det er lite å slost for, og for øyeblikket ligger heile røkla strekk ut på kvar sin sofa og det er kort sagt ikkje plass til meg i staua så eg sit her på gangen å tastar og ser smart ut.
Men dette vart lite julete. I går åpna vi julepresanga. Det var forsåvidt koselig, og så hadde vi ein lang diskusjon om korleis det er å vere på NATO-øvelse og skyte med ag3 i snø. AG3 eller kva det heiter. Eg skyter glatt full pakke på duer på stand, men automatvåpen er ikkje den sterkaste sida mi. Kva anna snakkar ein om på julekvelden? Eit år var det alkoholpolitikk som var oppe til debatt. Eg kjem heldigvis ikkje frå ei slekt som sit å bannar over bensinprisar, iallefall ikkje titt og ofte. Det hadde blitt kjedelig. Men jul. Ja kva meiner eg om jul. Eg et og et og et og et og et og er dritredd for å bli superfeit. Eg kjøper ikkje julegaver anna enn til foreldrene mine og bror min, og eg opplever aldri julestress. Eg tenker stakkars folk som vaskar og polerer og kastar vekk masse tid og krefter på å handle masse presangar til folk som ikkje har lyst på dei presangane. Nei,den tid er forbi for min del og det er det heldigvis skjønn enighet om heime hos oss så vi slepp lurveleven om pakkar. Las på tekst tv her om dagen at ei dame hadde stukke mannen sin med kniv fordi han åpna julegaver for tidleg. Det er liksom ikkje grenser for kva folk får seg til no i desse juletider. Eg nøyer meg med å ligge strekk ut i senga mi og sove 12-15 timer i strekk. Dette er ei tid på året då vi b-mennesker kjem til vår fulle rett og aldri treng stå opp om vi ikkje vil. Så jul er med andre ord b-mennesketid. Kva anna er jul?
Hm.... Kva anna. Jo no må eg faktisk ete meir. Eg må ete kaker og drikke kaffe og eg er steike glad for at denne kjolen er ganske stor. Så må eg høyre litt på rare samtaler som tar uventa vrier og folk som ler drithøgt medan dei et meir kaffe og kaker. Det er koselig.