Gå til hovedinnhold

To år sidan bunadsdebatten!

Imorgon, 26.februar 2009, er det to år sidan bunadsdebatten starta i Sogn og Fjordane. Kick off var dette innlegget, og eg kosar meg med det den dag i dag.

Eg må sant å seie innrømme at denne debatten har skaffa meg ei rekke nye vener i fjordfylket, samt også ei rekke surpompar som ikkje tåler trynet mitt, men desse sure merkar eg lite til. Det eg derimot merkar noko til, er dei interessante bekjentskapa der ute, og alle dei interessante samtalane eg aldri i verda hadde fått med folk frå Sogn og Fjordane om det ikkje var for bunadsinnlegget. Og dette seier eg ikkje for å vise musklar eller for å ta hevn, men fordi det er sant. Responsen blant politikarar og andre tyder på at dette er noko som er viktig å ta tak i.

Det har blitt meir og meir klart for meg at her er det utrulig mange kule folk, og det hadde eg ikkje visst/ desse hadde eg ikkje blitt kjend med, hadde eg ikkje skrive dette innlegget. Krake søker make, og det er mange som meiner som meg. Og dei er ikkje verken kjipe eller sure, berre sabla interessante folk. På dette grunnlaget, som jo er veldig personlig for meg, kan eg sei at eg er optimistisk på vegne av Sogn og Fjordane. Ting kan skje når der finst så mange bra folk.

Men ein ting bekymrar meg: alle dei sidrompa sure folka som ikkje forstod bodskapen i innlegget. Vil dei ikkje, eller kan dei ikkje? Er det det første, er det jo trist. Tviler på at det er det andre. Folk kan da lese?

Populære innlegg fra denne bloggen

Når den døde bestemora di spring etter deg på alle fire

Igår las eg den første barneboka eg har lese på lenge. Den handla om eit spøkelse, trudde eg, men det viste seg at det var eit romvesen. Det handla rett og slett om eit romvesen som sat fast i eit romskip nedi jorda under ei gran ute i skogen etter å ha krasja i ein skogbrann. Det vart heile tida hinta til at dette skumle sat fast, så eg tenkte det var ein vampyr som sat fast i ei kiste (Den vesle vampyren), eller eit lik eller noko som var levande begravd (murt inn i veggen). Så eg sat da å vente på ein vampyr, ein varulv eller eit realt spøkelse. Potensielt ein kjekk Twilight-type. Men no kjem det verste av alt (Eksorsisten). Vesenet tar knekken på bestemora medan jenta ser på. Bestemora slenger seg hit og dit i senga og blod renner og hovud sprekk. Og så kryp vesenet inn i den døde bestemora til hovedpersonen og får denne døde bestemorskroppen til å drive å springe etter hovedpersonen. Det er det verste eg har lese på lenge. Beinpiper og innmat og blod og springande døde bestemødre ...
Les mer

Spelet om ØKO-maten, The øko-GAME: Marked - forbruker

Om spriket mellom PR og røyndom. (Med andre ord-artikkel publisert i Klassekampen 26.februar 2010) Bønder er og blir ei spesiell gruppe. Før var det høgstatus å vere storbønder. No er du er ein systematisk dyremishandlar, industriforbrukar av stakkars kyr og ellers ein trussel mot vår alles eksistens. Du tømmer dritt ut i atmosfæren, og driver oss alle lukt i undergangen. Før var det lågstatus å vere småbonde. Du hadde mindre makt, mindre pengar, sat gjerne på leigd jord og måtte sende alle sønene dine til USA om dei ville overleve. Du hadde så lite gras over vinteren at kyrne dine knapt klarte stå på beina når du slapp dei ut om våren, og du budde i eit lite hus fullt av ungar du streng tatt ikkje burde hatt meir enn halvparten av. No er det høgstatus å vere småbonde. Du er småskala og naturvennlig, lever gjerne på ein stad der ingen skulle tru at nokon kunne bu, og småskala kyr er innhylla i eit mytologisk teppe av grønt gras under spreke klauver. Dei har forgyl...
Les mer

Faktafeil om eggproduksjon frå Matprat

Matprat påstår at levetid for høner er 70 veker. Dette er ein faktafeil. Deretter blir dei slakta og solgt som høns, skriv matprat. Dette er også ein faktafeil. Dei fleste høner blir gass  ihjel og etterpå brent.  Fakta er at verpehøner i industrielt verpehønshald blir slakta etter 70 veker. I naturen, eller om dei får sjansen, kan høner leve i opp mot ti år. Levetida er altså ganske mykje lenger enn matprats påståtte 70 veker. Slik Matprat framstiller det, kan det oppfattes som at høner blir slakta når deira levetid likevel er slutt. Dette er altså feil. Dei blir slakta lenge, lenge før. Verpehøner i industrielt fjørfehald har fått rugeeigenskapane sine bortavla. Dei kan altså ikkje formeire seg naturleg. Dei må rugast ut i rugemaskin. Høner i naturen ville lagt to tre fire kull med kyllingar per år, med rundt ti kyllingar i kvart. Det er ikkje naturleg for ei høne å verpe kvar dag, men gjennom avl har ein fått fram høner som verp seks egg i veka, og ein avlar...
Les mer