På dyreklinikken er det eks antall små mopsehunder som kjem inn. Ein mops er ein slik hund som du kan høyre på lang avstand fordi den lager sånne rare snorkepustelyder. Det første ein får vite er at ein ikkje må ta dei for hardt i nakken. Då sprett nemlig auga ut, om ein er uheldig.
Eg veit jo at slike rasar er misdanna på grunn av avlen, men det er noko anna å sjå det live. Når ein kvar dag ser den eine hunden etter den andre med for små augelok, innrulla augelok (slik at håra irriterer auget og gir betennelse), og store pigmentstriper tvers over auget på grunn av at hunden søv med opne auge (augeloka er for små), og eigaren faktisk ikkje vil få operert hundens auge (sy litt medialt og lateralt slik at augeloket blir betre tilpassa), så er det ganske tja, ja, spesielt. Det som skjer om ein ikkje syr inn auget litt, er at hunden utviklar betennelse i auget, tvers over, som ei horisontal stripe der augeloket ikkje dekker auget. Her blir det pigmentering, noko som i sin tur fører til at hunden ser dårligare, får arrvev og ja, redusert livskvalitet. Likevel finst det eigarar som ikkje vil operere: då misser hunden som kjent raserpreget: utståande auger.
Det er altså så mange misdannelser på desse rasedyra. Veit folk kva slags dyr det er dei får i hus når dei kjøper rasehund? Er dei klar over kor mange tusen kroner, kor god forsikring, og kor mange timer dei må bruke hos veterinæren?
Ein mopsehund med slike utståande auger risikerer å få kvister inn i auget dersom den stikker inn i eit buskas. Ergo: pass på så hunden ikkje er dum nok til å gå inn i buskene, eventuelt stakkars hund som har slike ubeskytta auger.. Dessuten, desse rasane har mindre følelse i hornhinna, noko som gjer at sjølv om dei skader seg, så merker dei det ikkje like godt som hundar med mindre utståande auger.
Og så får dei glaukom, og gud veit kva. Det er beint fram ikkje måte på kor mykje mange av desse hundane må lide på grunn av at eigarane er forfengelige og brukar hunden som eit slags smykke eller som ein statusgjenstand. Tenk på det neste gong du ser ein mops.
Eg veit jo at slike rasar er misdanna på grunn av avlen, men det er noko anna å sjå det live. Når ein kvar dag ser den eine hunden etter den andre med for små augelok, innrulla augelok (slik at håra irriterer auget og gir betennelse), og store pigmentstriper tvers over auget på grunn av at hunden søv med opne auge (augeloka er for små), og eigaren faktisk ikkje vil få operert hundens auge (sy litt medialt og lateralt slik at augeloket blir betre tilpassa), så er det ganske tja, ja, spesielt. Det som skjer om ein ikkje syr inn auget litt, er at hunden utviklar betennelse i auget, tvers over, som ei horisontal stripe der augeloket ikkje dekker auget. Her blir det pigmentering, noko som i sin tur fører til at hunden ser dårligare, får arrvev og ja, redusert livskvalitet. Likevel finst det eigarar som ikkje vil operere: då misser hunden som kjent raserpreget: utståande auger.
Det er altså så mange misdannelser på desse rasedyra. Veit folk kva slags dyr det er dei får i hus når dei kjøper rasehund? Er dei klar over kor mange tusen kroner, kor god forsikring, og kor mange timer dei må bruke hos veterinæren?
Ein mopsehund med slike utståande auger risikerer å få kvister inn i auget dersom den stikker inn i eit buskas. Ergo: pass på så hunden ikkje er dum nok til å gå inn i buskene, eventuelt stakkars hund som har slike ubeskytta auger.. Dessuten, desse rasane har mindre følelse i hornhinna, noko som gjer at sjølv om dei skader seg, så merker dei det ikkje like godt som hundar med mindre utståande auger.
Og så får dei glaukom, og gud veit kva. Det er beint fram ikkje måte på kor mykje mange av desse hundane må lide på grunn av at eigarane er forfengelige og brukar hunden som eit slags smykke eller som ein statusgjenstand. Tenk på det neste gong du ser ein mops.