Gå til hovedinnhold

Feminister som vedheng

Hvem skaper vår tids bilde av kjønn? Iallfall ikke feministene.

Feminister som vedheng, leserbrev i dagens Aftenposten.

Det er sjølvsagt mange som er uenige med meg, men det er også svært mange enige, og det interessante er at dei enige befinn seg politisk til venstre. Dette er ikkje uventa all den tid synspunkta eg her hevdar ikkje er noko eg fann på i farten, men meiningar som i sterk grad er tilstades i gitte miljøer.

@knutolavåmås svært mykje positiv respons på dagens innlegg. frå venstresida. ikkje overraskande.mange meiner at her trengs en real makeover http://twitter.com/anneviken

Enkelte etterlyser fleire eksempel, men påstandane mine i leserbrevet står for seg sjølv for den som har fulgt litt med på feministers retorikk siste åra. Sjølvsagt kunne ein vist til fleire eksempel.

Det som hadde vore interessant var om ein makta ta opp tråden. Innlegget mitt er ikkje tatt ut av lufta. Det er eit resultat av oppfatninger over tid, samt samtaler med mangt og mange, pluss avisinnlegg etc. Det er på tide å kikke seg sjølv i speilet, i fullprofil. Dette trur eg få feminister gjer, og difor finst der god grunn for eit slikt innlegg.

RIP skyggeredd feminisme, samt ja til ein konstruktiv debatt.

Dagens beste spørsmål: Hvorfor så redde og snevre, feminister? http://twitter.com/#replies

Fakta om dette innlegget: Mine referanser for synspunkter: eit breidt spekter av folk frå hovedsaklig venstresida: journalister, feminister, politisk, media. Dette er godt underbygd av mange, mange kilder, og til sammen utgjer dette eit bakteppe som glatt forsvarer eit slikt innlegg. Min empiri er journalistisk, og den held godt vatn. Kildene er gode.

Meg: som ein som kom heilt utanfrå det feministiske miljøet og til Oslo, har det frå starten vore ganske tydelig at ein ikkje liker, eller ønsker eit outsiderblikk, men helst sitt eige. Dette er ikkje i lengda noko å flyte på. Men mange som har vore i miljøet lenge, mangler perspektiv. Dette er svært tydelig, og lite fruktbart.

Om ein ikkje vil ta innover seg andre fakta enn dei ein sjølv liker eller sjølv meiner er korrekte, begår ein seg sjølv ei bjørnetjeneste. Dette er i lengda ein suicidal taktikk.

Til slutt vil eg sei at eg syns det er veldig gøy å sjå at fleire folk har posta innlegget på twitter og facebook, samt uttrykt enighet. Engasjerande tema med andre ord. Gøy.
Etiketter:

Populære innlegg fra denne bloggen

Når den døde bestemora di spring etter deg på alle fire

Igår las eg den første barneboka eg har lese på lenge. Den handla om eit spøkelse, trudde eg, men det viste seg at det var eit romvesen. Det handla rett og slett om eit romvesen som sat fast i eit romskip nedi jorda under ei gran ute i skogen etter å ha krasja i ein skogbrann. Det vart heile tida hinta til at dette skumle sat fast, så eg tenkte det var ein vampyr som sat fast i ei kiste (Den vesle vampyren), eller eit lik eller noko som var levande begravd (murt inn i veggen). Så eg sat da å vente på ein vampyr, ein varulv eller eit realt spøkelse. Potensielt ein kjekk Twilight-type. Men no kjem det verste av alt (Eksorsisten). Vesenet tar knekken på bestemora medan jenta ser på. Bestemora slenger seg hit og dit i senga og blod renner og hovud sprekk. Og så kryp vesenet inn i den døde bestemora til hovedpersonen og får denne døde bestemorskroppen til å drive å springe etter hovedpersonen. Det er det verste eg har lese på lenge. Beinpiper og innmat og blod og springande døde bestemødre ...
Les mer

Faktafeil om eggproduksjon frå Matprat

Matprat påstår at levetid for høner er 70 veker. Dette er ein faktafeil. Deretter blir dei slakta og solgt som høns, skriv matprat. Dette er også ein faktafeil. Dei fleste høner blir gass  ihjel og etterpå brent.  Fakta er at verpehøner i industrielt verpehønshald blir slakta etter 70 veker. I naturen, eller om dei får sjansen, kan høner leve i opp mot ti år. Levetida er altså ganske mykje lenger enn matprats påståtte 70 veker. Slik Matprat framstiller det, kan det oppfattes som at høner blir slakta når deira levetid likevel er slutt. Dette er altså feil. Dei blir slakta lenge, lenge før. Verpehøner i industrielt fjørfehald har fått rugeeigenskapane sine bortavla. Dei kan altså ikkje formeire seg naturleg. Dei må rugast ut i rugemaskin. Høner i naturen ville lagt to tre fire kull med kyllingar per år, med rundt ti kyllingar i kvart. Det er ikkje naturleg for ei høne å verpe kvar dag, men gjennom avl har ein fått fram høner som verp seks egg i veka, og ein avlar...
Les mer

Med døden på jobb. Farlege dyresjukdommar, dramatiske følger.

  I følge FN er 75 prosent av patogenene (virus, bakterier, sopp) som har dukka opp siste tiåret, zoonosar, altså sjukdomar som smittar mellom dyr og menneske. Eg havna som veterinær høsten 2011 oppi det størte miltbrannsutbrotet i Sverige etter andre verdskrig. Miltbrann, eller Anthrax, er ein zoonose, det vil sei ein sjukdom som smittar frå dyr til menneske. Eg trakk på meg verneutstyr og masker, og gjekk inn mellom stinkande kadaver for å leite etter ukoagulert blod og mangel på likstivheit, to av kjenneteikna ved miltbrannsdaude dyr. Aguer og tarm er hakka ut av ravnar, det renn blod. I blodet kan det finnast dødelege sporar. Eg kan sjølv bli sjuk. Det er uhyggelig og kan faktisk vere livsfarleg.  Les om miltbrann i Norge. Under ein sermoni i Roma erklærte FN Rinderpest, eller kvegpest, som offisielt utrydda.   Kvegpest spreidde seg med kveg som vart frakta med militæret og via handel med levande dyr. Den industrielle revolusjonen med oppfinninga a...
Les mer