Gå til hovedinnhold

HJEEELP!!! Eg har ikkje lese Knausgård!

Eg har ikkje lese meir enn seksti sider i kamp nummer ein! Eg skammar meg totalt og altomfattande og vågar ikkje sei det til nokon. Men eg har lese nok til at eg kanskje heretter skal forsøke meg på ein meir personlig stil som bloggar. Meir sanning, meir rett på sak, meir utlevering av sjela mi på nettet, i avisa, over alt. Sjel til salgs!! Seks bind pur sjel!!

Men først og fremst, dagens problem: Kva skjer om nokon avslører meg? Kva skal eg sei når tema garantert kjem opp i nær framtid? Ja, kva syns du om Karl Ove Knausgård, Anne. Eg får late som, tenke på, sei at eg meiner den har "lagt romanen som vi kjenner den død", den har halde bekjente vakne natta lang og den har ehh, vore ei oppleving heilt utanom det vanlege, og akkurat dette siste er heilt sant: sjeldan har eg vel følt presset så sterkt: DEN BOKA MÅ DU LESE! Halvparten av alle statusoppdateringar på Facebook handlar i denne tida om Knausgård. Mulig at det seier meir om min Facebook-krets enn om Knausgård, men det skapar unekteleg eit press, eit Knausgårdsk lesepress. Og sidan eg ikkje har eigne meiningar, postar også eg Knausgård-linkar i min streben etter å vere med på leiken.

Eg må lese Knausgård, tenker eg og stabbar heim på glatta det fortaste eg kan for å lese Knausgård, sjå NRK-klipp av Knausgård eller prøve å herme etter Knausgård. Eg vil rett og slett helst vere Knausgård.

Så beklager folkens, det var alt for idag. Eg har ei bok som ventar på meg. Den ligg faktisk og glødar på bordet i dette øyeblikket.

Etiketter

Etiketter:

Populære innlegg fra denne bloggen

Når den døde bestemora di spring etter deg på alle fire

Igår las eg den første barneboka eg har lese på lenge. Den handla om eit spøkelse, trudde eg, men det viste seg at det var eit romvesen. Det handla rett og slett om eit romvesen som sat fast i eit romskip nedi jorda under ei gran ute i skogen etter å ha krasja i ein skogbrann. Det vart heile tida hinta til at dette skumle sat fast, så eg tenkte det var ein vampyr som sat fast i ei kiste (Den vesle vampyren), eller eit lik eller noko som var levande begravd (murt inn i veggen). Så eg sat da å vente på ein vampyr, ein varulv eller eit realt spøkelse. Potensielt ein kjekk Twilight-type. Men no kjem det verste av alt (Eksorsisten). Vesenet tar knekken på bestemora medan jenta ser på. Bestemora slenger seg hit og dit i senga og blod renner og hovud sprekk. Og så kryp vesenet inn i den døde bestemora til hovedpersonen og får denne døde bestemorskroppen til å drive å springe etter hovedpersonen. Det er det verste eg har lese på lenge. Beinpiper og innmat og blod og springande døde bestemødre ...
Les mer

Faktafeil om eggproduksjon frå Matprat

Matprat påstår at levetid for høner er 70 veker. Dette er ein faktafeil. Deretter blir dei slakta og solgt som høns, skriv matprat. Dette er også ein faktafeil. Dei fleste høner blir gass  ihjel og etterpå brent.  Fakta er at verpehøner i industrielt verpehønshald blir slakta etter 70 veker. I naturen, eller om dei får sjansen, kan høner leve i opp mot ti år. Levetida er altså ganske mykje lenger enn matprats påståtte 70 veker. Slik Matprat framstiller det, kan det oppfattes som at høner blir slakta når deira levetid likevel er slutt. Dette er altså feil. Dei blir slakta lenge, lenge før. Verpehøner i industrielt fjørfehald har fått rugeeigenskapane sine bortavla. Dei kan altså ikkje formeire seg naturleg. Dei må rugast ut i rugemaskin. Høner i naturen ville lagt to tre fire kull med kyllingar per år, med rundt ti kyllingar i kvart. Det er ikkje naturleg for ei høne å verpe kvar dag, men gjennom avl har ein fått fram høner som verp seks egg i veka, og ein avlar...
Les mer

Tamme elgar som produserer ELGpapir, ELGolje og ELGmelk

I Jämtland lagar Sune Häggmark papir frå elgmøkk, ost frå elgmelk og lanolin frå elgpels. ­ Verdas dyraste ost! roper Sune Häggmark på svensk, stotrande engelsk og improvisert fransk. ­ Shit is money! Money, money, money! Jag älskar moose!   Fleire titals turistar, deriblant mange nordmenn, står tett i tett på tunet i Orrviken, ein kjapp køyretur sør for Østersund i svenske Jämtland. Her har Häggmark realisert sitt eige elgparadis med produksjon av papir frå elgmøkk, ost frå elgmjølk og lanolin av feittet i elgpelsen. Han er den entusiastiske gründeren bak turistverksemda Moosegarden, eller "elghagen" på norsk. Häggmark lever godt, svært godt etter at Moosegarden vart starta i 1997 som ein følge av to morlause kalvar som trong ein heim. Han gjer det klinkande klart for dei store flokken turistar at det er ei mengde pengar i elg. Moosegarden eksporterer elg til Polen, Tyskland og England. Inspirasjonen hentar han frå Russland. Ein tam elg kostar 35 0...
Les mer