Eg var på fest i Bygstad i jula. Då var det ein kar som sa til meg at han var redd for å ha meg på besøk all den tid han hadde fleire bunader og feler ståande framme. Det var ein spøk frå hans side, men sidan eg ikkje har på meg skotsikker vest i dag, skal eg forklare eit enkelt ord: metafor. Ein metafor er eit språklig bilde for noko anna, og «Brenn bunadene» er eit språkleg bilete for at vi treng eit nytt bilde av Sogn og Fjordane.
Metaforar er barneskulepensum, men eg kjenner til barneskulelærarar som seriøst trudde at eg ville sette fyr på bunader og sluttar meg herved til kritikken av nivået på norske lærarar.
No har eg ikkje kome hit for å bedrive eit reinspikka raid mot bunadseliten (ein metafor/ språkleg bilete for låg takhøgde), men eg vil likevel nevne buandsdebatten med eit par alvorsord all den tid den debatten for evig tid har brent seg inn i mitt bilete av mitt heimfylke Sogn og Fjordane. Mitt engasjement er og var eit personlig engasjement basert på ei interesse for Sogn og Fjordane. Det har uansett blitt tolka på svært mange måtar av publikum.
Debatten var ein delvis sjokkarta opplevelse for meg som den gongen ikkje var van med offentlig debatt. Den var ei oppvisning i trangsynt argumentasjon, i sneversyn og intoleranse, og eg opplevde den då som ei avkledning av kor ille det stod til i Sogn og Fjordane. Seinare har eg blitt kjent med ei rekke flinke folk i media, politikk og kultur som ikkje er av den same grumsete typen.
Du kan sei at lesarbrevet røyka ut bunadseliten. Og vi veit alle kva som skjer når troll ser sollys. Ut velta grums og drit frå djupet av fjordfylket.
I Oslo elska dei denne debatten. Vi kan jo lure på kvifor. Dei såg det som eit realt slag ute i bushen. Spørsmål: fordi dei såg det som eit oppgjer med den låge takhøgda dei alle har forlatt til fordel for byen? Eller opplevde dei den som eit oppgjer med det bildet av bygda som dei trur er sant?
Og har ting egentlig endra seg sidan bunadsdebatten i 2007? Eller er det like ille enda? Takler ein å diskutere biletet av Sogn og Fjordane, sånn egentlig, SÅNN EGENTLIG? Eg er faktisk ikkje heilt sikker.
Metaforar er barneskulepensum, men eg kjenner til barneskulelærarar som seriøst trudde at eg ville sette fyr på bunader og sluttar meg herved til kritikken av nivået på norske lærarar.
No har eg ikkje kome hit for å bedrive eit reinspikka raid mot bunadseliten (ein metafor/ språkleg bilete for låg takhøgde), men eg vil likevel nevne buandsdebatten med eit par alvorsord all den tid den debatten for evig tid har brent seg inn i mitt bilete av mitt heimfylke Sogn og Fjordane. Mitt engasjement er og var eit personlig engasjement basert på ei interesse for Sogn og Fjordane. Det har uansett blitt tolka på svært mange måtar av publikum.
Debatten var ein delvis sjokkarta opplevelse for meg som den gongen ikkje var van med offentlig debatt. Den var ei oppvisning i trangsynt argumentasjon, i sneversyn og intoleranse, og eg opplevde den då som ei avkledning av kor ille det stod til i Sogn og Fjordane. Seinare har eg blitt kjent med ei rekke flinke folk i media, politikk og kultur som ikkje er av den same grumsete typen.
Du kan sei at lesarbrevet røyka ut bunadseliten. Og vi veit alle kva som skjer når troll ser sollys. Ut velta grums og drit frå djupet av fjordfylket.
I Oslo elska dei denne debatten. Vi kan jo lure på kvifor. Dei såg det som eit realt slag ute i bushen. Spørsmål: fordi dei såg det som eit oppgjer med den låge takhøgda dei alle har forlatt til fordel for byen? Eller opplevde dei den som eit oppgjer med det bildet av bygda som dei trur er sant?
Og har ting egentlig endra seg sidan bunadsdebatten i 2007? Eller er det like ille enda? Takler ein å diskutere biletet av Sogn og Fjordane, sånn egentlig, SÅNN EGENTLIG? Eg er faktisk ikkje heilt sikker.