Gå til hovedinnhold

Debatt mellom Eia og Lorentzen på SKUP-konferansen: hissig!!! #hjernevask

Følg SKUP-debatten mellom Eia og Lorentzen her. Eg følger og kommenterer fortløpende.

Opptaket av debatten ligg her. Det er verdt å sjå.

Brennpunktteknikk, brukte Eia. Det vil sei å presentere og få forskere til å kommentere på direkten. Dette likte de utenlandske forskarane, men dei norske følte seg personlig angripne.

Forskningsjournalistikk: går det ut på å RAPPORTERE eller å sei mot og vere kritisk??? (Liten tvil om kva som er riktig, men også liten tvil om kva norske journalistar bedriv).

Eia seier det dårligaste intervjuet han gjorde, var eit intervju med Marte Michelet i Dagbladet. Why am I not surprised..

Debatten tar opp 25-26 timer av Lorentzens døgn. Han DRØMMER om Eia. Lorentzen liker utfordringer, og har blitt skjelt ut før, seier han. PROBLEMET er: Lorentzen meiner Eia har gjort eit kontraktsbrudd. Lorentzen bruker heile DAGEN på #hjernevask. Han må skrive og skrive.

Kva står på spel for deg, spør programledaren.

Lorentzen svarer: han liker ikkje å bli kødda med, har brukt masse tid på programmet til Eia og føler seg så misbrukt. Og dette kan han ikkje legge seg ned og gråte over, da vil han heller ta debatten og fortelle om overtrampa som er gjort.

Han har også sagt at hans gode navn og rykte er trua (kva navn og rykte??). Lorentzen får masse epostar frå folk som lurer på kva POKKER han driver med!! Halloooo. Lorentzen trenger AKUTT medietrening! NOOOOO.

Lorentzen meiner at han er misbrukt. Forstår han ikkje at han framstår som dust når han brøler ut ordet IDIOT frå scena!! Han seier: jeg er litteraturviter så du kan ikke forvente at jeg skal uttale meg presist om BIOLOGI!! HJEEEELP. Han krever jo at vi ufaglærte journalistar skal oppføre seg og ha kunnskap.

Lorentzen vil ikkje svare på direkten om korvidt programmet er KRYSSKLIPPA! Eia skal legge ut ALLE råtapene. Konge! men det tørr vel neppe Lorentzen. Da viser det seg vel at han ikkje er kryssklippa, men ein arrogant forsker frå Elfenbeinsfalloen.

Gud betre. Denne mannen er ei skandale!!!

Lorentsen påpeiker at Eia bruker hersketeknikker. Eg lurer litt på om Lorentzen vil påstå at han sjølv har brukt hersketeknikkar når han påstår Eia er i FØRTIÅRSKRISA og NYSKILT???

Eia påstår at Lorentzen sabler ned forskning like usaklig som han sabler ned Hjernevask!!

Lorentzen ler hånlig og hisser seg opp. TIL SIBIR med Lorentsen.

Er Lorentzen er ein miks av bråkjekk og hånlig, kjepphøy og lite orientert? spør programleiaren Eia.

Eia meiner det var ein TABBE Å BRUKE Lorentsen fordi Lorentsen kun har publisert FIRE artikler og er sitert kun TO gonger! Han held ikkje nivå, ifølge Eia.

Lorentzen påstår at intervjuobjekter skal behandle intervjuobjekt skikkelig. Kva med at Lorentzen skal behandle ANDRE folk skikkelig? Lorentzen er ein jævlig arrogant slubbert. OH MYYYY.

Som journalist har du ansvar for å ivareta mennesket: meninger og person, påstår Lorentzen. JAHA men har ikkje forskeren ei slags plikt til å kutte ut å kalle Eia alt mulig, le hånlig, vere arrogant og kjipt.

Lorentzen er knallhard mot andres forskning som han ikke har satt seg inn i. Denne typen arroganse er det viktig å vise fram, seier Eia. JA, enig med EIA. Eia meiner også at ikkje all samfunnsforskning har den kvaliteten den BØR ha. Enig enig.

LORENTZEN TIL SIBIR!!

... var lenge usikker på om Lorentzen skulle bryte sammen på scena. det hadde skapt eit slags vendepunkt i historien om #hjernevask og Eia

Populære innlegg fra denne bloggen

Når den døde bestemora di spring etter deg på alle fire

Igår las eg den første barneboka eg har lese på lenge. Den handla om eit spøkelse, trudde eg, men det viste seg at det var eit romvesen. Det handla rett og slett om eit romvesen som sat fast i eit romskip nedi jorda under ei gran ute i skogen etter å ha krasja i ein skogbrann. Det vart heile tida hinta til at dette skumle sat fast, så eg tenkte det var ein vampyr som sat fast i ei kiste (Den vesle vampyren), eller eit lik eller noko som var levande begravd (murt inn i veggen). Så eg sat da å vente på ein vampyr, ein varulv eller eit realt spøkelse. Potensielt ein kjekk Twilight-type. Men no kjem det verste av alt (Eksorsisten). Vesenet tar knekken på bestemora medan jenta ser på. Bestemora slenger seg hit og dit i senga og blod renner og hovud sprekk. Og så kryp vesenet inn i den døde bestemora til hovedpersonen og får denne døde bestemorskroppen til å drive å springe etter hovedpersonen. Det er det verste eg har lese på lenge. Beinpiper og innmat og blod og springande døde bestemødre

Spelet om ØKO-maten, The øko-GAME: Marked - forbruker

Om spriket mellom PR og røyndom. (Med andre ord-artikkel publisert i Klassekampen 26.februar 2010) Bønder er og blir ei spesiell gruppe. Før var det høgstatus å vere storbønder. No er du er ein systematisk dyremishandlar, industriforbrukar av stakkars kyr og ellers ein trussel mot vår alles eksistens. Du tømmer dritt ut i atmosfæren, og driver oss alle lukt i undergangen. Før var det lågstatus å vere småbonde. Du hadde mindre makt, mindre pengar, sat gjerne på leigd jord og måtte sende alle sønene dine til USA om dei ville overleve. Du hadde så lite gras over vinteren at kyrne dine knapt klarte stå på beina når du slapp dei ut om våren, og du budde i eit lite hus fullt av ungar du streng tatt ikkje burde hatt meir enn halvparten av. No er det høgstatus å vere småbonde. Du er småskala og naturvennlig, lever gjerne på ein stad der ingen skulle tru at nokon kunne bu, og småskala kyr er innhylla i eit mytologisk teppe av grønt gras under spreke klauver. Dei har forgyl

Å halde foredrag for gubbar

Av og til må eg sei eg er ganske så lei av å halde foredrag. Du står framfor eit publikum, og skal snakke om at unge folk skal til bygda, og så sitter der hundretals, eller titals, menn og kvinner i alder femti seksti pluss og stirrer tomt på deg med armane i kors. Er det inspirerande? Nei. Det er svært lite inspirerande og svært kjedelig. Eg lurer av og til litt på kvifor ein har så mange konferanser. Folk møtes, stirrer på den som snakkar, skal liksom bli inspirert, og så skal ein gå heim og vere opplyst og glad og ha med seg nye og betre idear enn dei ein kom dit med. Gud, det er så kjedeleg å snakke til slike publikum. Du veit at mange av dei ikkje ein gong høyrer etter. Dei sit der, og er der, mest av alt for å få kake, ta seg ein fest, slenge drit, pule ei eller anna dame dei ikkje har pult før, og så dra heim til kjerringa. Det er vel eigentleg, summa summarum, det inntrykket eg har fått av kvifor ein arrangerer konferanser for distriktsutvikling. Eit hederlig unntak er Dyrøys