Er Brekk desperat? spörsmålet er högst relevant. Han framtrer slik i media og det kler han dårlig. Eventuelt har han desperate kronikkskrivarar. Min kronikk er her. -

Min kronikk i Dagsavisen om landbrukspolitikken som föres i vårt land i desse dagar. .

kan leses her. .

Det er ofte underlig å kikke på norske medier og debatt. Aslak Nore er ute og erklærer kulturkrigen for vunnet på same tid som han seier at det er viktig å sjå Norge utanfrå. Det blir parodisk. Eg er freista foreslå at Nore må sjå sin eigen kulturkamp utanfrå. Sjølv om kulturkrigens kamerater debatterer hefig på kvarandres Facebook-sider og klappar kvarandre på skuldra og erklærer kulturkrigen som vunnen over eit par pils ein fredagskveld, betyr ikkje dette nødvendigvis at slaget er vunnet, med mindre det var eit par nye pilskompiser ein ønskte seg, vel å merke. Nores påstand, dersom den er seriøs og ikkje berre eit forsøk på å spikre ei skapt sanning inn i lesarens hovud, fortel oss mykje om tilværelsen in the box, i mediebobla eller kulturkampbobla, om du vil. Der inne er det lite luft. Eg er ingen motstandar av kulturkamp, lat det vere sagt. Det har vore mange interessante stemmer og synspunkt ute, men saken er: kven kjempar ein om og mot og har ein mista perspektivet? Kven er det

Lars Peder Brekks landbrukspolitikk er på sikt ikkje forenlig med eit etisk forsvarlig landbruk. Svenn Arne Lie har presentert tal på det som lenge har vore openbart for oss som jobbar i landbruket: Dagens utvikling går i motsatt retning av dei landbrukspolitiske målsetningane. Bruk legges ned med stor fart, matproduksjonen sentraliseres, jordbruksareal legges brakk, sjølforsyningsgraden svekkes, importen av kraftfôr aukar, realinntektene synk, kostnad og gjeld veks. Vidare hevder Lie noko som også er innlysande, nemlig at mykje av denne utviklingen kan forklarast av landbrukspolitikken som føres, og som fremmer strukturrasjonaliseringen. Dette får landbruksministeren til å fullstendig miste hovudet i eit innlegg som representerer et foreløpig lågmål fra LMD. Etter å ha lese Lars Peder Brekks svar til Lie i Nationen 4.juni er det freistande å spörre seg kor mykje kjenneskap ministeren har til norsk landbruk. Brekk maktar, som venta, ikkje å svare på Lies kronikk, og går heller til eit

Fylkets landbruksvrøvlararNæringssjefen i fylkeskommunen, Jan Heggheim (Firda 8.april) vert forbanna på bønder som syt over låge inntekter og landbruksdirektör Christian Rekkedal samanliknar gardar med leiligheter. Kronikk i Sogn Avis idag I følge tal frå Totalkalkylen og SSB, tjente bønder i 1998 60 prosent av ei årslønn i industrien. I 2008 tjente bøndene i snitt 40 prosent av ei årslønn i industrien.Frå 1989 til 2009 har antal bønder blitt redusert fra 100 000 til 45 000. Mykje av årsaka er den negative lønnsutviklinga. På same tid ønsker Norge å oppretthalde matproduksjon, og vi står overfor global matvarekrise. Debatten om norske bønders lønnsutvikling går inn i debatten om global matvareforsyning. Tar vi ein kjapp titt på Soria Moria 2, plattformen til sittande regjering, som eg antar Heggheim har lese, står dette: "Regjeringen vil videreutvikle Norge som reiselivsdestinasjon, med basis i Norges natur- og kulturressurser. Ivaretakelse av disse ressursene er en forutsetning f

Av ökonomiske årsaker har enkelte norske slakterier fritak fra å fiksere dyr ved skyting. Nytt bomskudd, oksen stirrer mot pistolen. Nytt skudd, den går ned på kne, svaier. Nytt skudd, oksen går i sementgulvet Om du sparker en hund som ligger nede, biter den, aldri spark en ku, likevel skytes oksene på slakteriet tre ganger i hodet før de faller, beina stikker rett ut, blikket fullt av redsel stivt stirrende fremfor seg når de ramler ut luken fra skyteboksen, ned på gulvet, blir liggende, øynene ruller, den er bomskutt før slakting. Den skytes igjen, og igjen, heises opp etter bakfoten, blodårene kuttes, blodet fosser. Det er viktig å ikke ødelegg hudene med blod. Kua har panikk, den hopper sidelengs i en meterbred boks, pang, faller, beina stivt strittende, luken åpner seg, kroppen faller ut, treffer gulvet, kjetting rundt bakfoten, heises mot taket, blodårene kuttes, beina sparker. En ny okse kommer inn i fangbokser. De skyter den igjen, og igjen, øynene ruller slik de dødes øyne ikk

Syns kanskje det er litt trist at vårt lands "intellektuelle" (??), Kjetil Rolness om facebook-högre , ikkje har anna å skrive om enn seg sjölv. Trur dei gutta der bör få eit litt meir nyansert og realistisk syn på seg sjölv. I det store og det heile: kor mange veit kven Jon Hustad er? Spörsmålet er högst relevant. Cut the crap. Utover dette er synspunkta på Facebooks bruksområder gode. Men du skal også ha ganske lite anna å drive med som sit dögnet rundt pålogga Facebook, Rolness;) Du blir også ganske närsynt. .

I Eldalsosen ligg Osabua. Det er på Viksdalen, rett ved der ein startar oppkøyringa til Gaularfjellet. Her likar eg å stoppe og ete. Det er fantastisk burger og fantastiske fruktdrinkar som attpåtil er alkoholfrie;) Her kan ein også sitte ute og nyte sommarveret like ved elva Gaula. Sommarens anbefaling frå meg. Eg stoppar ALLTID når eg drar forbi. No har også komikar Ole Johannes Övretveit i si treningsökt lagt inn eit fruktdrinkstopp på Osebua. Les bloggen her. Eg har testa ei rekke kafear i Sogn og Fjordane. Ja til kafekultur til bygda! Kommentaren er her: .

Ein ting som er veldig digg, med å jobbe som dyrlege, er at eg jobber med folk som er litt ydmyke i sitt möte med verden, ikkje arrogant skråsikre i alle sine saker på grensa til idioti. Det er noko som heiter sunt folkevett, og det må eg sannelig sei eg liker å möte litt av, her ute på bygda. Sett i dette lys framstår den streberske besserwisserbestanden i lille, oksygenfattige Oslo som ein litt komisk parodi. Nokre lever i verden, nokre lever av å skape eit bilde av verden. Er den eine eller andre verden reell?

Eg har mange gonger spurt meg kvifor ein brukar ordet "dyrevelferd". Det er ingen tvil om at ordet er utan betydning, totalt tappa for innhald, i landbruket. Den som pröver å overbevise meg om at ei ku, ökologisk eller ikkje, som står på bås i masse dritt, har eit flott liv, kan gi seg med ein gong. Det er eigentlig skremmande å sjå kva som blir godkjent innanfor det som er påstått å vere dyrevelferd, og det er skremmande å skulle vere ein som opererer innanfor dette feltet. Det er skremmande at mat produsert på denne måten blir markedsfört som rein og flott, den er alt anna enn rein og flott. Eg lurer på kor hjernevaska ein må vere for å tru på at ordet dyrevelferd i landbruk og matproduksjon har ei meining. Ein må iallefall vere totalt blotta for praktisk innsikt og erfaring og kunnskap om landbruk og dyr, dersom ein trur på det. Men det er ganske rart det der: mange som har jobba lenge med dyr, ser ut til å tru at dyr trives i mökk og fluger, og at dette er ok liv for dyr.

Är en ekologisk gris alltid en glad gris? Den heta matdebatten har ökat efter­frågan på etiskt och miljömärkt kött. Stela Krav-regler som bland annat förbjuder förebyggande behandling mot parasiter, gör att många Krav-djur far illa, skriver dagens debattör som kräver att föreningen släpper på sin ideologi. (Krav-djur er ökologiske dyr) Les kronikken frå svenske Aftonbladet her. Eg har nett begynt å jobbe som distriktsveterinär i Sverige, og ser fram til å sette meg inn i forholda her borte. Les også Svenn Arne Lie, ein av landbruks-Norges mest vettige stemmer, sin kronikk i Nationen om Brekk som köyrer på så raskt han kan for å få maksimal industrialisering av norsk landbruk. -