Kvifor skal vi ha norsk landbruk når det er i ferd med å fjerne seg frå både natur og småskala drift?
Eg stiller eit par enkle spørsmål. Per idag bruker vi veldig mykje statlege midlar på å finansiere eit norsk landbruk. På same tid som vi snakkar om at smått er godt, og at norsk mat er naturnært produsert. Dersom desse to påstandane er usanne, kvifor skal vi då ha norsk landbruk?
Presisering: smått er ikkje alltid godt. Det ser ut til at dyrevelferden er lågare i småskala besetningar, gjerne fordi bonden jobbar deltid. Det er altså ei myte.
Vi må også skille mellom produksjon av kvitt og rødt kjøtt, samt melk. Kvitt kjøtt er industriproduksjon. Rødt kjøtt og melk er i Norge fortsatt småskala.
Norsk landbruk utviklar seg i same retning som landbruket ellers i Europa. Større einingar, meir industri. VVi satsar stort på produksjon av kvitt kjøt frå kalkun og kylling, samt egg frå høner i bur. Alt dette er dyr som lever heile sitt liv innendørs i STORSKALA oppdrett langt frå naturen, og som aler opp dyr som har sterkt redusert dyrevelferd, stikk i strdi med norske målsetningar om å vere verdsmeistrar i landbruk og dyrehald. Desse dyra et kraftfor som vi har importert frå andre land, og som det krever enorme landbruksareal og framstille med påfølgande utslepp frå produksjon, bruk av kunstgjødsel og så transport til Norge.
I regjeringsplattformen Soria Moria er det målsetning om større bruk av beiteressursar. Men vi veit at ein treng ikkje sleppe ut kyr som lever i lausdriftsfjøs. Melk er stadig større grad produsert på kraftfor, ikkje på gras og beiteressurssar.
Om norsk landbruk, som vi no ser, skal bli som landbruket i andre land. Vi satser på kylling, kalkun og egg. Kvifor skal vi då oppretthalde det? Berre fordi vi skal forsyne eige marked? OM det no skal få utvikle seg i ein retning som verken er småskala eller naturnært, dei to eigenskapane som vi framhevar som vår eigenart og som kvifor vi treng det norske landbruket. Kvifor satser vi ikkje på produksjon av melk og kjøtt og sau som jo ER norsk småskala og reint? Heller enn på industrigreinene av landbruket?
Kun eit argument står då att: sjølvforsyning. I ei global verd med stor grad av interaksjon over grenser, er det heile relevante spørsmålet ein bør stille seg: Er det då verdt å bruke så mykje statlege midlar på finansiering av næringa når den ikjke ivaretek dei verdiane den påstår å ivareta? småskala og naturvennleg? Er det kun av distriktspolitiske hensyn ein tek vare på landbruket i Norge idag? Neppe. Næringa er for lita til å vere viktig nok der også.
Og kvifor, i grunn, ha det aller mest småskala landbruket når det er her dyrevelferden vert dårlegast ivaretatt?
Eg kjem tilbake med vidare fakta, tal og meir info om dette tema i løpet av få dagar.
Presisering: smått er ikkje alltid godt. Det ser ut til at dyrevelferden er lågare i småskala besetningar, gjerne fordi bonden jobbar deltid. Det er altså ei myte.
Vi må også skille mellom produksjon av kvitt og rødt kjøtt, samt melk. Kvitt kjøtt er industriproduksjon. Rødt kjøtt og melk er i Norge fortsatt småskala.
Norsk landbruk utviklar seg i same retning som landbruket ellers i Europa. Større einingar, meir industri. VVi satsar stort på produksjon av kvitt kjøt frå kalkun og kylling, samt egg frå høner i bur. Alt dette er dyr som lever heile sitt liv innendørs i STORSKALA oppdrett langt frå naturen, og som aler opp dyr som har sterkt redusert dyrevelferd, stikk i strdi med norske målsetningar om å vere verdsmeistrar i landbruk og dyrehald. Desse dyra et kraftfor som vi har importert frå andre land, og som det krever enorme landbruksareal og framstille med påfølgande utslepp frå produksjon, bruk av kunstgjødsel og så transport til Norge.
I regjeringsplattformen Soria Moria er det målsetning om større bruk av beiteressursar. Men vi veit at ein treng ikkje sleppe ut kyr som lever i lausdriftsfjøs. Melk er stadig større grad produsert på kraftfor, ikkje på gras og beiteressurssar.
Om norsk landbruk, som vi no ser, skal bli som landbruket i andre land. Vi satser på kylling, kalkun og egg. Kvifor skal vi då oppretthalde det? Berre fordi vi skal forsyne eige marked? OM det no skal få utvikle seg i ein retning som verken er småskala eller naturnært, dei to eigenskapane som vi framhevar som vår eigenart og som kvifor vi treng det norske landbruket. Kvifor satser vi ikkje på produksjon av melk og kjøtt og sau som jo ER norsk småskala og reint? Heller enn på industrigreinene av landbruket?
Kun eit argument står då att: sjølvforsyning. I ei global verd med stor grad av interaksjon over grenser, er det heile relevante spørsmålet ein bør stille seg: Er det då verdt å bruke så mykje statlege midlar på finansiering av næringa når den ikjke ivaretek dei verdiane den påstår å ivareta? småskala og naturvennleg? Er det kun av distriktspolitiske hensyn ein tek vare på landbruket i Norge idag? Neppe. Næringa er for lita til å vere viktig nok der også.
Og kvifor, i grunn, ha det aller mest småskala landbruket når det er her dyrevelferden vert dårlegast ivaretatt?
Eg kjem tilbake med vidare fakta, tal og meir info om dette tema i løpet av få dagar.