Dette er meg. Eg blir litt utydeleg når det regnar.
På veg til pasientbesøk, møtte eg på eit par kyr. Det viste seg at desse kyrne melkar for eit sætermeieri.
Her er eit klassisk sætermeieri.
Eg kjeik inn døra.
Der var det ostelaging på gang. Eg fekk lov å ta litt fotos, og sidan dagens sæterku var min siste pasient, tok eg meg god tid til å drikke kaffe med bonden som kokte ost, samt fekk meg ein leksjon i alt om ostelaging på sæter.
25 liter melk vert først varma til 33 grader,
så tømmer ein i slikt magisk ostestoff og let det stå i 45 minutt før
ein kokar det opp og let det koke til halvparten er att. Så let ein det
stå og modne i eit døgn. vips, et! held seg to tre veker i kjøleskap
eller kan frysast ned. heime kallar vi det for mylse. her kallar ein det
grynost
No kokar melka. Under gryta er det ved.
her er ein an type ost som ligg og modnar, av kumelk, laga på sætra. kumelk frå sætra har høgare feittinnhald enn melk frå vinter-kraftfor-ku, og difor betre for ost. dessutan har den luftkontakt. da får ein rett bakterieflora. osten skal modne på trefjøl, og denne trefjøla er nesten hundre år gamal. etterpå skal den modne vidare i jordkjellar til den har eit tjukt lag av pelssopp over heile seg i alle slags fargar. Nokre sel osten med pelsen på, andre vaskar den av med vatn før salg. Tipper Mattilsynet ville elske ost med pels på ♥ I do
i denne forma trykker ein ned ostemassen, men først legg ein eit handkle i botn. sjekk årstalet. forma er over 150 år gamal. gjennom krossen renn overflødig melk ut. slike gamle former vil dei ha pga i treet sit smak og bakterier. difor lappar dei forma med gaffatape.
I denne sæterfjøsen står kyrne om natta sommarstid.
Her er båsane dei ligg på.
Klassisk fjällko med klassisk temperament og velutvikla sprøyteskrekk.
Bak denne grinda går dei på beite heile sommaren. Sånt blir det god mat av!