Her om dagen, for eit par veker sidan ca, var det ei svær sak i den dønn seriøse avisa VG der ein Frp-politiker som kanskje, med litt flaks, blir vara i eit eller anna kommunestyre i Trøndelag, la ut om at norske kvinners jag etter karriere. Han sa mellom anna:
- Likestillingen har gått så langt at vi snart ender som intetkjønn.
- Mødre er best egnet til å oppdra barn fra naturens side.
- Selvopptatte karrierekvinner gjør Norge til et kaldt land fullt av frossenpizza og overvektige unger med dårlig nettverk.
I denne intelektuelle forbindelse, for dette er kort sagt eit imponerande sitat/ utspel som absolutt viser at Frp er partiet for folk flest, vil eg trekke ein parallell mellom menneske og påfugler.Påfuglmenn er nokre egoistiske slampar som berre driv å heng ut med andre damer medan kjerringa må ligge fire veker å ruge på ein haug med ubrukelige egg. Når egga omsider klekker, kjem det ut ei mølje av bråkete minipåfuglar som påkallar mora si oppmerksomhet døgnet rundt i gud veit kor mange månader. Medan mora må ligge å varme desse hårete beista i eit eller anna reir i skogen, sit påfuglmannen på ei grein i eit tre å dinglar med den ubrukelige kjempestjerten sin. Eventuelt ligg den flatt ut på eit eller anna bord i nærheten å glor ut i lufta medan kjerringa, påfuglhokjønnet, må høre på evinnelig piping og kvekking frå kresne påfuglminidyr som ikkje ein gong et det dei får tilbudt men kun et kokt hønseegg eller opphakka kumjøl.
Her limer eg inn nokre fotos som beviser min påstand om ansvarsfordeling blant påfuglar.
Først dette bildet av tilsynelatande idyll. Påfulgkyllingar som står linja opp for fotografen. Tilsynelatande god oppdragelse, lite grandiosa og heimeverande foreldre av begge kjønn.
Dette biletet viser den fulle sanninga. Hoa må pent sitte heime å vakte over dei tre små bråkete krypa som pip intenst og vedvarande stort sett heile døgnet. Sjekk kor små dei er. Tenk deg sjøl kor lenge det går før dei er like store som morra si. I mellomtida har ho ansvaret pitt mo aleine. kjedelig. Ingen kafebesøk, ingen festing, nada sex. Ho kan jo ikkje gå utandørs med ungane fordi dei kan bli spist av kråker.
Og i mellomtida, sit den late hannen i eit tre å ser dum ut heile natta, og ligg, som her, på bordet å latar seg heile dagen. Stemmer påfuglen Frp?
No har eg gitt ei kort innføring i påfuglars familieliv. Det er, som de ser, litt som hos Frp. Einaste skilnaden er at desse påfuglane som du her har sett bilder av, har hushjelper frå Norge. Dvs dei får mat av fattern og muttern min, så dei treng ikkje hente seg ei kone frå Thailand. Oi. No glømte eg heilt at det er mannen som henter kone frå Thailand, og at det då vert mann (norsk) og kone (thailandsk) der mannen jobber og tener penga, mens dama skrever, vasker golvet og passer på at den feite mannen, for menn er ofte feite, vert enda feitare ved å lage tilstrekkelege mengder mat. For meg er det lett å tenke dette som hushjelp, ikkje kone. Difor min forsnakkelse om at påfuglparet må hente seg ei kone frå Thailand.
Påfulghoa på bilde kjem frå Svanøya. Eg trur ikkje sjølv ho er klar over at ho er totalt svikta av mannen. Ho er totalt dominert av sin natur. Og sjølv om eg diggar natur og dyr og alt sånt, inkludert menn, så ser eg ikkje fram til eit eventuelt regjeringsskifte der eit parti med påfuglens familiementalitet kjem te makta. Frp, framskrittets rampete påfugler. eg kvir meg allerede. Venstreside, foren eder!