Gå til hovedinnhold

Kafe Nærleiken i Eikefjorden

Gro Rukan har opna kafeen Nærleiken i Eikefjorden. Eg drog dit ein tur for å drikke kaffe med villsaubonde Hilde Buer. Det var riktig så hyggelig. Her ser ein dørskiltet...
... og inventaret. Alle møblane kan du kjøpe og ta med deg heim om du har lyst.
Stil på ein ha på kafe.
Maten ser lekker ut..
og til og med toalettveggen i første etasje er dekorert. Gjennomført med andre ord.
Slik ser kafeen ut frå gateplan i Eikefjorden.

Her er Hilde og Tassen. Dei ventar på anten økologisk is, god kaffe, heimelaga muffins eller anna godt. Den økologiske isen kan absolutt anbefalast. Same kan muffins og kaffe.
Ute er det god plass til store hundar...
... og om du skulle bli kald på beina, kan du gå ned i butikken i kjellaren og kjøpe deg eit par tøflar frå Mongolia. Fare trade-varer, eller rettferdige produkt som det heiter på norsk. Her finn du mangt og mykje...
.. blant anna desse skålene frå Afrika som er laga av emballasje. Veldig kule. Her har Gro også skåler med fiskemønster på! Og Fanta eller Cola-mønster. Man tager hva man haver..

Les min kommentar i Nationen om kafekultur til bygda her.

I dag traff eg ein journalist på gata i Tromsø, nærmare bestemt traff eg han inne i Kåfjord ambassade som står på torget i Tromsø. Han spurte om det var eg som var journalist frå Bygstad. Ja, sa eg. Då sa han at han hadde likt denne kommentaren min om kafekultur. Han hadde lese den. Verda er jammen lita.

Her er blogginnlegg om samme sak med fleire bilder av fine kafear i Sogn og Fjordane: her.

Etiketter

Etiketter:

Populære innlegg fra denne bloggen

Når den døde bestemora di spring etter deg på alle fire

Igår las eg den første barneboka eg har lese på lenge. Den handla om eit spøkelse, trudde eg, men det viste seg at det var eit romvesen. Det handla rett og slett om eit romvesen som sat fast i eit romskip nedi jorda under ei gran ute i skogen etter å ha krasja i ein skogbrann. Det vart heile tida hinta til at dette skumle sat fast, så eg tenkte det var ein vampyr som sat fast i ei kiste (Den vesle vampyren), eller eit lik eller noko som var levande begravd (murt inn i veggen). Så eg sat da å vente på ein vampyr, ein varulv eller eit realt spøkelse. Potensielt ein kjekk Twilight-type. Men no kjem det verste av alt (Eksorsisten). Vesenet tar knekken på bestemora medan jenta ser på. Bestemora slenger seg hit og dit i senga og blod renner og hovud sprekk. Og så kryp vesenet inn i den døde bestemora til hovedpersonen og får denne døde bestemorskroppen til å drive å springe etter hovedpersonen. Det er det verste eg har lese på lenge. Beinpiper og innmat og blod og springande døde bestemødre ...
Les mer

Faktafeil om eggproduksjon frå Matprat

Matprat påstår at levetid for høner er 70 veker. Dette er ein faktafeil. Deretter blir dei slakta og solgt som høns, skriv matprat. Dette er også ein faktafeil. Dei fleste høner blir gass  ihjel og etterpå brent.  Fakta er at verpehøner i industrielt verpehønshald blir slakta etter 70 veker. I naturen, eller om dei får sjansen, kan høner leve i opp mot ti år. Levetida er altså ganske mykje lenger enn matprats påståtte 70 veker. Slik Matprat framstiller det, kan det oppfattes som at høner blir slakta når deira levetid likevel er slutt. Dette er altså feil. Dei blir slakta lenge, lenge før. Verpehøner i industrielt fjørfehald har fått rugeeigenskapane sine bortavla. Dei kan altså ikkje formeire seg naturleg. Dei må rugast ut i rugemaskin. Høner i naturen ville lagt to tre fire kull med kyllingar per år, med rundt ti kyllingar i kvart. Det er ikkje naturleg for ei høne å verpe kvar dag, men gjennom avl har ein fått fram høner som verp seks egg i veka, og ein avlar...
Les mer

Tamme elgar som produserer ELGpapir, ELGolje og ELGmelk

I Jämtland lagar Sune Häggmark papir frå elgmøkk, ost frå elgmelk og lanolin frå elgpels. ­ Verdas dyraste ost! roper Sune Häggmark på svensk, stotrande engelsk og improvisert fransk. ­ Shit is money! Money, money, money! Jag älskar moose!   Fleire titals turistar, deriblant mange nordmenn, står tett i tett på tunet i Orrviken, ein kjapp køyretur sør for Østersund i svenske Jämtland. Her har Häggmark realisert sitt eige elgparadis med produksjon av papir frå elgmøkk, ost frå elgmjølk og lanolin av feittet i elgpelsen. Han er den entusiastiske gründeren bak turistverksemda Moosegarden, eller "elghagen" på norsk. Häggmark lever godt, svært godt etter at Moosegarden vart starta i 1997 som ein følge av to morlause kalvar som trong ein heim. Han gjer det klinkande klart for dei store flokken turistar at det er ei mengde pengar i elg. Moosegarden eksporterer elg til Polen, Tyskland og England. Inspirasjonen hentar han frå Russland. Ein tam elg kostar 35 0...
Les mer