Eg sit her ein søndagskveld og les på dagbladet.no om kvinna som vart funnen død i sin eigen leilighet. Der hadde ho lagt i sju år. Så les eg om Italias svar på Fritzl-saken, som har misbrukt dottera si i 25 år innesperra i eit rom uten strøm. Deretter om ein serievoldtektsmann som er pågripen her i Oslo, samt Alba som blei gravid 11 ganger med faren sin.
Det eg jævlige historier, og alle sammen ligg tett i tett strødd utover dagbladet.no si framside. Er dette spekulative, drøye historier frå virkeligheten, eller er dette greier som vi har behov for å få trykt opp i trynet? Treng vi lese om kvinna som låg død i sju år i sin eigen kåk? Egentlig ikkje. Vi veit at det skjer. Det skjer over alt. Det skjer her i Oslo. Historia er heller ikkje sett inn i ein samanheng. Den er berre enkelt og billig presentert for oss som ein enkelthendelse. Så kva er så verdien av denne historia? Underhaldning.
Italias svar på Fritzl-saken. Litt av ei overskrift, gitt. Her selger dei inn saken hos lesaren ved å vise til den berykta jævelen, og ja eg kaller han ein jævel, Fritzl. Vi veit alle kva han har gjort. Det er umulig å ikkje ha fått det med seg. Treng vi lese denne storyen frå Italia? Eigentlig ikkje. Korleis er den presentert? Igjen som ei enkel historie. Så kva er denne historia? Underhaldning.
Saken om serievoldtektsmannen er noko anna. Den har pågått over tid, den skjer her i Oslo, den angår folk på ein annan måte. Den kan vi lese om, sjølv om den er drøy. Vi kan ikkje skånast for alt som er drøyt, men vi kan skånast for mykje av det. Dagbladet.no derimot meiner at vi kan kose oss med desse drøye historiene som underhaldning.
Kvinna som fekk 11 barn med sin far, fordi det var guds vilje, les vi også om. Heller ikkje denne saka er presentert som anna enn billig underholdning. Ikkje ein gong religion er kritisert, ikkje kontekst, ikkje nokonting. Alt er berre platt og ukritisk svisj svasj sendt ut på internett som ei sak vi kan grøsse litt over her vi sit i godstolen. Dårlig journalistikk.
At "den radikale kulturblekka" vel å ha ei slik spamfylt nettside som ber same navn, er ei ripe i imaget/ restane av imaget. Det er lenge sidan Dagbladet papir var ei radikal kulturavis. Den ligg nede som ei radikal søppelblekke med brukken rygg. Det er lite att av deg, Dagbladet, anna enn spam og billig trashjournalistikk både på nett og papir. Mange ønsker deg ut av avismarkedet, nokre syns synd på deg slik du forfell. Dei har alle slutta å kjøpe deg for lenge sidan. Det beste hadde ifølge fleire vore om Dagbladet rett og slett vart lagt ned. Det er kort sagt for dårlig for offentligheten, sjølv om det er fitte og kuk og vold i kvar einaste sak. Til og med desse sakene er for dårlig presenterte. Kan vi ikkje ein gong få ei realt godt skriven overgrepssak heller no lenger? Eg gremmes.
Det eg jævlige historier, og alle sammen ligg tett i tett strødd utover dagbladet.no si framside. Er dette spekulative, drøye historier frå virkeligheten, eller er dette greier som vi har behov for å få trykt opp i trynet? Treng vi lese om kvinna som låg død i sju år i sin eigen kåk? Egentlig ikkje. Vi veit at det skjer. Det skjer over alt. Det skjer her i Oslo. Historia er heller ikkje sett inn i ein samanheng. Den er berre enkelt og billig presentert for oss som ein enkelthendelse. Så kva er så verdien av denne historia? Underhaldning.
Italias svar på Fritzl-saken. Litt av ei overskrift, gitt. Her selger dei inn saken hos lesaren ved å vise til den berykta jævelen, og ja eg kaller han ein jævel, Fritzl. Vi veit alle kva han har gjort. Det er umulig å ikkje ha fått det med seg. Treng vi lese denne storyen frå Italia? Eigentlig ikkje. Korleis er den presentert? Igjen som ei enkel historie. Så kva er denne historia? Underhaldning.
Saken om serievoldtektsmannen er noko anna. Den har pågått over tid, den skjer her i Oslo, den angår folk på ein annan måte. Den kan vi lese om, sjølv om den er drøy. Vi kan ikkje skånast for alt som er drøyt, men vi kan skånast for mykje av det. Dagbladet.no derimot meiner at vi kan kose oss med desse drøye historiene som underhaldning.
Kvinna som fekk 11 barn med sin far, fordi det var guds vilje, les vi også om. Heller ikkje denne saka er presentert som anna enn billig underholdning. Ikkje ein gong religion er kritisert, ikkje kontekst, ikkje nokonting. Alt er berre platt og ukritisk svisj svasj sendt ut på internett som ei sak vi kan grøsse litt over her vi sit i godstolen. Dårlig journalistikk.
At "den radikale kulturblekka" vel å ha ei slik spamfylt nettside som ber same navn, er ei ripe i imaget/ restane av imaget. Det er lenge sidan Dagbladet papir var ei radikal kulturavis. Den ligg nede som ei radikal søppelblekke med brukken rygg. Det er lite att av deg, Dagbladet, anna enn spam og billig trashjournalistikk både på nett og papir. Mange ønsker deg ut av avismarkedet, nokre syns synd på deg slik du forfell. Dei har alle slutta å kjøpe deg for lenge sidan. Det beste hadde ifølge fleire vore om Dagbladet rett og slett vart lagt ned. Det er kort sagt for dårlig for offentligheten, sjølv om det er fitte og kuk og vold i kvar einaste sak. Til og med desse sakene er for dårlig presenterte. Kan vi ikkje ein gong få ei realt godt skriven overgrepssak heller no lenger? Eg gremmes.