Vi har alt toleranse for ei lang rekke vulgærperverse aviskommentatorar, for ei presse som plager deg med sitt låge nivå og no også spinn ville politikere til høgre for midten som helst vil trøkke oss tilbake til steinalderen. Det heile er ei megasuppe, og Oslo ein andedam som ikkje forstår at mesteparten av landets folk lever andre stader. Skal vi tolerere dette, og desse stemmene som eig landet og den offentlige debatten? Tja. Skal vi tolerere floden av navlelo i det offentlige rom?
Toleranse og humanisme fører ikke til en bedre verden, men er tvert imot farlige krefter fordi de glatter over konfliktene i samfunnet, sier filosofen Slavoj Žižek i dagens Klassekampen.
Dette kan vere sant. Personlig dersom du tolererer kjipe mennesker rundt deg. For samfunnet om du skal vise takhøgde for alt og alle.
Problemet er vel å trekke opp kvar grensa skal gå. Selvfølgelig. No har Nina Karin Monsen anmeldt staten pga ekteskapslova. Ho meiner det har gått for langt, at det er høgre mot venstre og at venstre vil endre verden i ein fei. Monsen har misforstått ser det ut til. Det er da vitterlig vel omvendt. Fornye for å bevare, seier konservative mensj.
Monsen er ikkje tolerant. Ho er intolerant og ho ser ut til å ønske seg den endringen ho kritiserer venstresida for å stå for: ho vil endre seg tilbake til før den nye ekteskapsloven. Kan vi ikkje heller bevare status quo, og tolerere denne, Monsen - heller enn å ville endre heile tida? Du påstår jo sjølv at du meiner at endringsviljen vil drive oss lukt åt skogen, for å omskrive deg litt. Det er iallefall ikkje noko du set pris på: rakettendringer av samfunnet. Så la den synke, den nye lova.
Og i desse tider, i dette landet, er det da vitterlig den Monsen-definerte venstresida som ønsker å bevare, ikkje fornye. Jamfør Frps ønske om å rasere velferdsstaten. Dei ønsker jo ikkje akkurat status quo. Frp ønsker endring.
Og tilbake til toleranse: toleranse for Frp. Vi skal finne oss i at Frp hamrer løs på at alle innvandrere er voldtektsmenn, at dei fyrer ut med den eine påstanden villare enn den andre. Frp blir villare og villare men talerommet for å sette dei på plass blir smalare og smalare, skriv Anders Horn i dagens Klassekampen, sitatet er upresist gjengitt på hukommelsen men fangar omtrent innhaldet. MEN: har toleransen for Frp gått for langt?
Er det på tide å atter gå på talerstolen og meie ned og kalle ein spade for ein spade, og Frp for rasister og stereotypifiserende antiintellektuelle?
Eller skal vi vise farlig toleranse.. Toleransen kan i siste instans bli vår verste fiende. Eller?
Kva meir kan vi tolerere? Eg vurderer å gå i hi men det kjem ikkje til å skje. Eg kjem til å tolerere det heile og henge med, last og brast. Så får vi sjå kor farlig det blir etterkvart. Det er litt som underhaldning. Ein tolererer det heile - det er på avstand - utanfor døra di - eit par kilometer til Løvebakken - eit par hundre mil til Akersgata, og du får verden på dørmatta og på internett og du tolererer mykje av det du les, eller, du forheld deg til det. Og du kan hive avisa, og du treng ikkje lese nettaviser, og ja du tolerer homser og Monsen og det meste.
Eg er ikkje tolerant. Eg er ein kritisk sinnatagg som flyr på alt og alle når det måtte passe, og det passer meg heilt glitrande. Kresen og kravstor og ikkje særs innstilt på å tilpasse meg. Sånt blir det også folk av.
Og ellers? Det er på tide med litt meir seriøst temperament. Ikkje sånn vulgærdebattsk entertainertoleranse og offentlig synseri, men litt funny "no er det nok" og seriøse rævspark hit og dit for å røske opp i tankerekker som tidvis ser ut til å vere så fastspikra at det finst ikkje håp. Lat oss ta lavmålet, ein del lokalaviser. Skal vi tolerere at firda.no er smekk full av vold og idrettssaker og har null god journalistikk? At Sogn Avis slepp til udugelige kommentatorer som skriv barneskulenivåspalter om søppelet sitt så ein kan le av det? Skal ein tolerere dei råtne kommentarane til Martine Aurdal i Dagbladet, eller skal ein ta det som eit teikn på at Dagbladets undergang er nær, og glede oss over alle symptom som viser at vi snart er kvitt den blekka? Eg tolererer ikkje nivået i denne avisa: resultatet er at den blir ikkje kjøpt. Det er mange etterkvart, som ikkje tolererer nivået i Dagbladet. Det blir utrydda.
Og så hadde eg nok tolerert det offentlige rom betre. Om ting var litt mindre forutsigbart. Fordi det ville engasjere. Eller noko. Og vore spennande, som ein god roman. Eller ikkje. Eg tolerer egentlig ikkje ei heil rekke ting, og det syns eg er heilt greit. Ellers blir ein heilt apatisk, sløv og ja. Uambisiøs. Så får ein heller vere ein refsende sinna kritiker. Det er meir gøy. Og meir ambisiøst. Med det resultat at mange som ellers er svært tolerante, brått føler seg intolerante og sinna og utøver intoleranse i forsvar for toleransen. Det heile er funny. Keep me entertained.
GRR.
Toleranse og humanisme fører ikke til en bedre verden, men er tvert imot farlige krefter fordi de glatter over konfliktene i samfunnet, sier filosofen Slavoj Žižek i dagens Klassekampen.
Dette kan vere sant. Personlig dersom du tolererer kjipe mennesker rundt deg. For samfunnet om du skal vise takhøgde for alt og alle.
Problemet er vel å trekke opp kvar grensa skal gå. Selvfølgelig. No har Nina Karin Monsen anmeldt staten pga ekteskapslova. Ho meiner det har gått for langt, at det er høgre mot venstre og at venstre vil endre verden i ein fei. Monsen har misforstått ser det ut til. Det er da vitterlig vel omvendt. Fornye for å bevare, seier konservative mensj.
Monsen er ikkje tolerant. Ho er intolerant og ho ser ut til å ønske seg den endringen ho kritiserer venstresida for å stå for: ho vil endre seg tilbake til før den nye ekteskapsloven. Kan vi ikkje heller bevare status quo, og tolerere denne, Monsen - heller enn å ville endre heile tida? Du påstår jo sjølv at du meiner at endringsviljen vil drive oss lukt åt skogen, for å omskrive deg litt. Det er iallefall ikkje noko du set pris på: rakettendringer av samfunnet. Så la den synke, den nye lova.
Og i desse tider, i dette landet, er det da vitterlig den Monsen-definerte venstresida som ønsker å bevare, ikkje fornye. Jamfør Frps ønske om å rasere velferdsstaten. Dei ønsker jo ikkje akkurat status quo. Frp ønsker endring.
Og tilbake til toleranse: toleranse for Frp. Vi skal finne oss i at Frp hamrer løs på at alle innvandrere er voldtektsmenn, at dei fyrer ut med den eine påstanden villare enn den andre. Frp blir villare og villare men talerommet for å sette dei på plass blir smalare og smalare, skriv Anders Horn i dagens Klassekampen, sitatet er upresist gjengitt på hukommelsen men fangar omtrent innhaldet. MEN: har toleransen for Frp gått for langt?
Er det på tide å atter gå på talerstolen og meie ned og kalle ein spade for ein spade, og Frp for rasister og stereotypifiserende antiintellektuelle?
Eller skal vi vise farlig toleranse.. Toleransen kan i siste instans bli vår verste fiende. Eller?
Kva meir kan vi tolerere? Eg vurderer å gå i hi men det kjem ikkje til å skje. Eg kjem til å tolerere det heile og henge med, last og brast. Så får vi sjå kor farlig det blir etterkvart. Det er litt som underhaldning. Ein tolererer det heile - det er på avstand - utanfor døra di - eit par kilometer til Løvebakken - eit par hundre mil til Akersgata, og du får verden på dørmatta og på internett og du tolererer mykje av det du les, eller, du forheld deg til det. Og du kan hive avisa, og du treng ikkje lese nettaviser, og ja du tolerer homser og Monsen og det meste.
Eg er ikkje tolerant. Eg er ein kritisk sinnatagg som flyr på alt og alle når det måtte passe, og det passer meg heilt glitrande. Kresen og kravstor og ikkje særs innstilt på å tilpasse meg. Sånt blir det også folk av.
Og ellers? Det er på tide med litt meir seriøst temperament. Ikkje sånn vulgærdebattsk entertainertoleranse og offentlig synseri, men litt funny "no er det nok" og seriøse rævspark hit og dit for å røske opp i tankerekker som tidvis ser ut til å vere så fastspikra at det finst ikkje håp. Lat oss ta lavmålet, ein del lokalaviser. Skal vi tolerere at firda.no er smekk full av vold og idrettssaker og har null god journalistikk? At Sogn Avis slepp til udugelige kommentatorer som skriv barneskulenivåspalter om søppelet sitt så ein kan le av det? Skal ein tolerere dei råtne kommentarane til Martine Aurdal i Dagbladet, eller skal ein ta det som eit teikn på at Dagbladets undergang er nær, og glede oss over alle symptom som viser at vi snart er kvitt den blekka? Eg tolererer ikkje nivået i denne avisa: resultatet er at den blir ikkje kjøpt. Det er mange etterkvart, som ikkje tolererer nivået i Dagbladet. Det blir utrydda.
Og så hadde eg nok tolerert det offentlige rom betre. Om ting var litt mindre forutsigbart. Fordi det ville engasjere. Eller noko. Og vore spennande, som ein god roman. Eller ikkje. Eg tolerer egentlig ikkje ei heil rekke ting, og det syns eg er heilt greit. Ellers blir ein heilt apatisk, sløv og ja. Uambisiøs. Så får ein heller vere ein refsende sinna kritiker. Det er meir gøy. Og meir ambisiøst. Med det resultat at mange som ellers er svært tolerante, brått føler seg intolerante og sinna og utøver intoleranse i forsvar for toleransen. Det heile er funny. Keep me entertained.
GRR.