Eg har respekt for Siri Martinsens argumentasjon mot å ete dyr, men eg forstår ikkje kva Siri Martinsen har å gjere i ein debatt som skal lede fram til noko. Det er jo ikkje akkurat snakk om at folk kjem til å slutte å ete dyr. Martinsens synspunkt er heilt ok, men det er ingen fagmiljø som tek Martinsen på alvor, og hennar målsetning er så urealistisk at det blir uinteressant, men i sommar har ho skrive ein serie artiklar i Morgonbladet om dyr og matproduksjon og nei til kjøt og det som ho alltid skriv: gjentek seg sjølv til det kjedsommelige.
Det er difor interessant å vite kvifor Morgenbladet vel å bruke så mykje spalteplass på dama. Den medielogiske konklusjonen ein kan trekke, er at det har vore sommar og agurktid, og mat er eit enkelt tema å sparke opp litt reaksjonar rundt, spesielt når ein har ein ekstremitisk og marginal skribent, som Martinsen jo er. Det er eit enkelt medielogisk argument, men det er vanskelig å forstå at Morgenbladet, som ønsker å halde eit høgt nivå, vel Martinsen til å belyse tema. Ho er, av gode årsaker, svartelista som kjelde i ei rekke medier. Årsaka er at ingen tek henne alvorlig, bortsett frå enkelte fjortisar fram til dei finn andre hobbyar.
Men vi veit jo også at Morgenbladet har ei lesargruppe med snittalder under 25. Seier valget av Mmartinsen noko om Morgonbladets sviktande kunnskaper om landbruk og naturvitenskap, eller noko om Morgonbladets populistiske og useriøse tilnærming til feltet? Eg er ikkje sikker. God reklame for seriøsiteten på vegne av naturvitarar og landbruksfeltet er det iallefall ikkje, men ja, funny underhaldning, eller freakshow kan ein kanskje kalle det.
Og ikkje kom her å sei at dette er ideologisk kritikk. ALle som har lese min blogg og mine kommentarar i diverse aviser, veit at eg er svært kritisk til landbruksutviklinga, men skal debatten vere interessant, må ein ha reelle aktørar med synspunkt som er verdt ein debatt. Valget av Martinsen til å skrive om landbruk i Morgenbladet viser at avisa ikkje tek tematikken på alvor, men ser på det som ei form for lett underhaldning.
Martinsens artiklar held eit så lågt og dårlig faglig nivå, og er formulert som om ho ikkje har peiling, eventuelt forsøker å gjere seg sjølv banalt tilgjengelig og populistisk, eventult mangler praktisk erfaring og nærhet til det ho skriv om, noko som vel ikkje er utenkelig
Eg har respekt for Siri Martinsens argumentasjon mot å ete dyr, men eg forstår ikkje kva Siri Martinsen har å gjere i ein debatt som skal lede fram til noko. Det er jo ikkje akkurat snakk om at folk kjem til å slutte å ete dyr. Martinsens synspunkt er heilt ok, men det er ingen fagmiljø som tek Martinsen på alvor, og hennar målsetning er så urealistisk at det blir uinteressant, men i sommar har ho skrive ein serie artiklar i Morgonbladet om dyr og matproduksjon og nei til kjøt og det som ho alltid skriv: gjentek seg sjølv til det kjedsommelige.
Det er difor interessant å vite kvifor Morgenbladet vel å bruke så mykje spalteplass på dama. Den medielogiske konklusjonen ein kan trekke, er at det har vore sommar og agurktid, og mat er eit enkelt tema å sparke opp litt reaksjonar rundt, spesielt når ein har ein ekstremitisk og marginal skribent, som Martinsen jo er. Det er eit enkelt medielogisk argument, men det er vanskelig å forstå at Morgenbladet, som ønsker å halde eit høgt nivå, vel Martinsen til å belyse tema. Ho er, av gode årsaker, svartelista som kjelde i ei rekke medier. Årsaka er at ingen tek henne alvorlig, bortsett frå enkelte fjortisar fram til dei finn andre hobbyar.
Men vi veit jo også at Morgenbladet har ei lesargruppe med snittalder under 25.
Martinsen held eit framstillingsmessig så lågt nivå at ein tek seg i å lure på om ho formulerer seg fordummande enkelt, rett og slett manglar basic kunnskap eller aldri har vore i kontakt med næringane ho omtaler. Det er vel ein kombinasjon, men å sjå slikt dårlig handverk på trykk i Morgenbladet, skuffer meg. Det undergrev avisas seriøsitet i tilnærming til tematikken og viser at ein ikkje tek naturvitenskap eller landbruk på alvor, eventuelt at ein ikkje har nok kompetanse til å sile ut gode nok bidragsytarar til å ta opp tema. Difor er eit lett valg den populistiske og upresise Siri Martinsen som framstår meir som ein barneskuleelev i si tilnærming enn veterinær. Om eg ikkje visst at ho var utdanna veterinær, ville eg ikkje trudd på det. Så upresis og dårlig er ho i sin omgang med fakta.
.
Det er difor interessant å vite kvifor Morgenbladet vel å bruke så mykje spalteplass på dama. Den medielogiske konklusjonen ein kan trekke, er at det har vore sommar og agurktid, og mat er eit enkelt tema å sparke opp litt reaksjonar rundt, spesielt når ein har ein ekstremitisk og marginal skribent, som Martinsen jo er. Det er eit enkelt medielogisk argument, men det er vanskelig å forstå at Morgenbladet, som ønsker å halde eit høgt nivå, vel Martinsen til å belyse tema. Ho er, av gode årsaker, svartelista som kjelde i ei rekke medier. Årsaka er at ingen tek henne alvorlig, bortsett frå enkelte fjortisar fram til dei finn andre hobbyar.
Men vi veit jo også at Morgenbladet har ei lesargruppe med snittalder under 25. Seier valget av Mmartinsen noko om Morgonbladets sviktande kunnskaper om landbruk og naturvitenskap, eller noko om Morgonbladets populistiske og useriøse tilnærming til feltet? Eg er ikkje sikker. God reklame for seriøsiteten på vegne av naturvitarar og landbruksfeltet er det iallefall ikkje, men ja, funny underhaldning, eller freakshow kan ein kanskje kalle det.
Og ikkje kom her å sei at dette er ideologisk kritikk. ALle som har lese min blogg og mine kommentarar i diverse aviser, veit at eg er svært kritisk til landbruksutviklinga, men skal debatten vere interessant, må ein ha reelle aktørar med synspunkt som er verdt ein debatt. Valget av Martinsen til å skrive om landbruk i Morgenbladet viser at avisa ikkje tek tematikken på alvor, men ser på det som ei form for lett underhaldning.
Martinsens artiklar held eit så lågt og dårlig faglig nivå, og er formulert som om ho ikkje har peiling, eventuelt forsøker å gjere seg sjølv banalt tilgjengelig og populistisk, eventult mangler praktisk erfaring og nærhet til det ho skriv om, noko som vel ikkje er utenkelig
Eg har respekt for Siri Martinsens argumentasjon mot å ete dyr, men eg forstår ikkje kva Siri Martinsen har å gjere i ein debatt som skal lede fram til noko. Det er jo ikkje akkurat snakk om at folk kjem til å slutte å ete dyr. Martinsens synspunkt er heilt ok, men det er ingen fagmiljø som tek Martinsen på alvor, og hennar målsetning er så urealistisk at det blir uinteressant, men i sommar har ho skrive ein serie artiklar i Morgonbladet om dyr og matproduksjon og nei til kjøt og det som ho alltid skriv: gjentek seg sjølv til det kjedsommelige.
Det er difor interessant å vite kvifor Morgenbladet vel å bruke så mykje spalteplass på dama. Den medielogiske konklusjonen ein kan trekke, er at det har vore sommar og agurktid, og mat er eit enkelt tema å sparke opp litt reaksjonar rundt, spesielt når ein har ein ekstremitisk og marginal skribent, som Martinsen jo er. Det er eit enkelt medielogisk argument, men det er vanskelig å forstå at Morgenbladet, som ønsker å halde eit høgt nivå, vel Martinsen til å belyse tema. Ho er, av gode årsaker, svartelista som kjelde i ei rekke medier. Årsaka er at ingen tek henne alvorlig, bortsett frå enkelte fjortisar fram til dei finn andre hobbyar.
Men vi veit jo også at Morgenbladet har ei lesargruppe med snittalder under 25.
Martinsen held eit framstillingsmessig så lågt nivå at ein tek seg i å lure på om ho formulerer seg fordummande enkelt, rett og slett manglar basic kunnskap eller aldri har vore i kontakt med næringane ho omtaler. Det er vel ein kombinasjon, men å sjå slikt dårlig handverk på trykk i Morgenbladet, skuffer meg. Det undergrev avisas seriøsitet i tilnærming til tematikken og viser at ein ikkje tek naturvitenskap eller landbruk på alvor, eventuelt at ein ikkje har nok kompetanse til å sile ut gode nok bidragsytarar til å ta opp tema. Difor er eit lett valg den populistiske og upresise Siri Martinsen som framstår meir som ein barneskuleelev i si tilnærming enn veterinær. Om eg ikkje visst at ho var utdanna veterinær, ville eg ikkje trudd på det. Så upresis og dårlig er ho i sin omgang med fakta.
.