Eg siterer Fredrik Hope frå Fjordaglimt: Sitatet er gjengitt med tillatelse frå Hope:
Som ung spelemann, sp-ar og medlem i Noregs Målungdom, følte eg meg litt treft av Hovudoppslaget til Firda i dag. Men etter kvart som eg byrja å lese teksten inni avisa, skjønte eg fort at her hadde Firda “klipt og limt” nett so dei ville. So eg har no lest det opphavelege innleget ditt, og forstå meir kva du vil fram til. Du har monge gode poeng! Turistnæringa sitt einsretta fokus på “The local culture” er sikkert ikkje den beste måten å trekkje til seg nye innbyggjarar. Felespelande, bunadkledde huldre-jente og gamle gubbar som sit på kvar sin stein ute i skogen og spelar fele og bukkehorn, har nok begrensa tiltrekningskraft på nyutdanna akademikara.
Sogn og fjordane er jo so mykje meir enn dette! Vi har Noregs einaste Operahus utanfor Oslo, nyskapande industriverksemder som jobbar med å utvikle meir miljøvenleg teknologi, eit stort potensial innan vindkraft og enkeltpersonar som står på for å drive lokalmiljøa og bygdene framover! Det er slettes ikkje sikkert at alle er like flinke til å vere opne og posetive til nye ting/folk/idear, men då er det bra vi har slike som deg, Anne Viken, som røskar opp i dei litt nedstøva tankane våre.
Men eg ser de ikkje nødvendigvis som noko negativt at vi er nokre få som driver med litt rare, gamle ting. For samstundes som ein skal prøve å utvikle fylket vårt vidare, kan det vere lurt å ta vare på noko av det lokale særpreget. Ein kan spele både i spelmannslag og metal-band. Og syngje i operakor.
Det går fint å ha minst to tankar i haudet på ein gong.
Død over Bygdedyret, lenge leve Hardingfela.
Viss det er forståeleg.