I Jämtland lagar Sune Häggmark papir frå elgmøkk, ost frå elgmelk og lanolin frå elgpels. ­ Verdas dyraste ost! roper Sune Häggmark på svensk, stotrande engelsk og improvisert fransk. ­ Shit is money! Money, money, money! Jag älskar moose!   Fleire titals turistar, deriblant mange nordmenn, står tett i tett på tunet i Orrviken, ein kjapp køyretur sør for Østersund i svenske Jämtland. Her har Häggmark realisert sitt eige elgparadis med produksjon av papir frå elgmøkk, ost frå elgmjølk og lanolin av feittet i elgpelsen. Han er den entusiastiske gründeren bak turistverksemda Moosegarden, eller "elghagen" på norsk. Häggmark lever godt, svært godt etter at Moosegarden vart starta i 1997 som ein følge av to morlause kalvar som trong ein heim. Han gjer det klinkande klart for dei store flokken turistar at det er ei mengde pengar i elg. Moosegarden eksporterer elg til Polen, Tyskland og England. Inspirasjonen hentar han frå Russland. Ein tam elg kostar 35 0...

Ligaen har alt fleire agentar og alle jobber undercover slik ekte agentar ofte gjer. Eg søker no etter fleire hemmelige agentar som kan hjelpe meg å selge boka om ELISE. Trykk på denne linken. Klikk så på det nederste vedlegget, print det ut, ta det med og legg det att ein stad eller tretten. Les bokomtale av Elise hos NRK. Kjøp boka hos Haugen Bok og få den rett i postkassen. PS med lita skrift: Den som legg ut flest ark, kan vinne ein svært hemmelig agentpremie om dei gir meg lyd på min superhemmelige epost. PS2: Du finn eposten i høgre marg.

Norsk Barneblad eksisterer framleis, og i siste nummeret kan du lese eit intervju med meg om spøkelser, ulv, bjørn og svarte hestar (s 12 og 13) og ein omtale av "Elise og mysteriet med dei døde hestane" (s 22). Last ned heile PDFen her! Og kvifor ikkje bli abonnent? #skulestart #nynorsk

  Skinn, mørke og stearinlys satte stemningen for Elise og mysteriet med dei døde hestane.  Les også intervju om spøkelser, bjørn og ulv frå Norsk Barneblad, s 12-13 og 22 Folk sat rundt langbord. Sjekk lysestakane på borda og sjekk veggen bak. Veggen er ein diger vedstabel! Eg signerer bøker.    med teikningar. Alle er forskjellige og folk kan velge figur sjølv. Vi solgte mange! Karina hos Fosseheimen Naturpark har fleire så her går an å kjøpe også utover høsten og fram mot jul. Sjekk ut nettsida deira. Masse kaker og kaffe og middagsmat frå Eldalstunet Det er kjempefint tillaga lokale der. Og igår var der ca 300 besøkande. Oppned stålbøtter fungerte som lamper i taket. Stilig. Eine veggen i lokalet. Sjå til høgre, heile den veggen er av stabla ved. og bar. Takk til Karina Hetle Solheim for ein del av foto i bloggen. Boka vart utsolgt frå nettbutikken, men er no inne igjen så d...

Bygdesosiologi og dyrevelferd står sentralt i bygdeveterinæren sin kvardag. Typane og klasseskilja på bygda vert teikna i klåre bilete. Sjangeren er ein slags spennings- og eventyrroman. Boka skruar seg opp frå vanleg veterinærpraksis til å vikle seg inn i blodige krimplott med overtonar frå eldgamle ritual om hesteofring. Sidan gamlepresten og kyrkjekunsten spelar inn, så kan vel ”hesteteologi” vere eit stikkord for boka som kviler på magiske ritual og eventyr. Uansett: Boka byd på ekte spenning fram mot den dramatiske slutten. Les heile.  

Forbrukar eller bonde, supermarknadsmakt eller raudgrøn regjering? Kven skal du skulde på for dårleg utval, kyllingar som frys i hel på veg til Norturas slaktehus, saltvatn i kyllingfileten eller at det kjem blåtungevirus til Skåne? Er spørsmålet vanskeleg, seier du? Gratulerer, rett svar. I ein informasjonsjungel prega av mytar er fakta vanskelege å få auge på for ein vanleg forbrukar. Les mitt bokessay om norsk matproduksjon i sist nummer av PROSA. I neste utgave av PROSA kan du lese mitt essay om bøker om landbruk, husdyr og mat for barn.

Klikk på "bla i boka" ved foto av meg og les! Her er bokomtale frå NRK.

Foto: Samlaget. Sjå fleire fotos.

Frå kapitteloversikta: Kapittel 1. Blod i håret, hestar som veltar og hundar som et snus. Kapittel 2. Presten deisar ei flaske vin i skallen på ei ku. Kapittel 3. Elise høyrer om eit mord. Kapittel 4. Kalle og Elise fiksar ein sjuk hest og møter ein hestehatar. Kapittel 5. Elise ser eit syn ho seint skal gløyme og Kalle skyt med boltepistol. Kapittel 6. Bønder som køyrer til kyrkje med slede midtsommar er galne. Kapittel 7. Martin er ein premiedust. Kapittel 8. Elise høyrer røvarhistorier om veterinærar i prestegarden. Kapittel 9. Elise les om Monty Roberts og lurer på om bjørnar kan knabbe kyr. Kapittel 10. Elise møter ein glitterhest. Kapittel 11. Anton går i veggen og Elise overnattar i stallen. Kapittel 12. Elise møter ein mystisk mann. Kapittel 13. Martin går amok og påstår veterinærar er pengehaiar. Kapittel 14. Elise stikk hol i ei ku. Eg se no klinkande galen ut på bilete, men her er vi altså på pressekonferansen til Samlaget!! Og...

No nærmar det seg med stormskritt. Folk får boka i postkassen før helga om dei har bestilt den på førehand. Torsdag klokka 11 er det pressekonferanse på Litteraturhuset for Samlagets høstliste og på kvelden er det fest på forlagets lokaler frå 17. Min inspirasjon til boka: hestane, medisinske kasus, bygda og karakterane. I all hovudsak er denne boka reell. Den ligg tett, tett på verkeligheita slik den artar seg i ein verkeleg veterinærpraksis. Mine eigne erfaringar som veterinær i praksis på landsbygda, og mine år som veterinærstudent ved Norges Veterinærhøgskole har vore heilt nødvendige for å skildre både medisinske kasus, livet i ein kombinert ku- og hestepraksis og møter med dyreeigarar på ein realistisk måte. Les om boka i Dagsavisen. Geografisk. Tordenbygda er basert på ei verkeleg bygd der legendene og historia ligg som eit tett teppe over bygda. Det spøker i kyrkja, det knakar i kyrkjegarden og det går nokon over golvet i prestestova. I Storsjøen bur der ei...

kan lastes ned her. Mastergraden gjennomgår norsk nordområdepolitikk frå eit lokalt perspektiv satt opp mot nasjonal retorikk og målsetningar, og finn store sprik i lokal- og nasjonal historie om nordområdene. Det er eit kvalitativt casestudie basert på semistruktuerte intervju med cirka seksti informantar i lokalpolitikk og næringsliv i norske, svenske og finske nordområder. Prosjektet er finansiert av Nordisk Råd. Eksamen var i juni i år. Takk til glimrande veileder Geir Hønneland ved FNI.  From DN bilder nordområdene From DN bilder nordområdene

Respons på medieoppslag om barneboka: "Det er så opplagt for alle som ser de at du har null selvinnsikt og du kan umulig ha noen sosial inteligens. " Trude Mostue skjeller ut Anne Viken i mailen "Person Angrep". (sitatet er ikkje korrekturlese) " Gratulerer, Anne! Jeg blir nok nødt til å kjøpe barneboka i gave til noen - og lese den selv først! Du har et kjempepoeng i denne "lanseringsdebatten" med mostue - vi har hatt en generasjon med statusveterinærer som i liten grad har rett et seg inn mot "ordinær" stordyrpraksis. En del har retttet seg inn mot smådyrpraksis i byene - en og annen har vel også satset på karriære som "bimboveterinær"- andre igjen er plassert som desilusjonerte saksbehandlere i mattilsynet og skal med ulik forvaltningskompetanse t.o.m. føre tilsyn med de langt mer erfarne dyrlegene utover i landet - ;-) Dette er faktisk et alvorlig problem for hustdyrholdet i dette landet! Tøff jente! stå...

Eg har skrive om dette før, og eg tek opp artikkelen om veterinærar i media igjen i forbindelse med lansering av barneboka mi Elise og mysteriet med dei døde hestane som handlar om, ja nettopp, ein veterinærpraksis. Virkeligheten som veterinær er langt meir spennande og underhaldande enn den virkeligheten du får presentert gjennom medias underholdningsveterinærar. Her er nokre fotos frå praksis med hest. Praksis med hest er hovedtema i mi bok. (Foto er gjengitt med tillatelse frå hestens eigar). From hesteklinikken, 2009 Kasting av hest før CT-scanning av hovudet. Kasting foregår i ein godt polstra kasteboks. From hesteklinikken, 2009 Hesten vert heisa opp etter beina From hesteklinikken, 2009 og lagt på eit polstra bord From hesteklinikken, 2009 Her ligg hesten med hovudet inne i CT-scanneren. Ein skal sjekke om den har skader i hovudet/ munnen. From hesteklinikken, 2009 From hesteklinikken, 2009 Hesten vaknar opp i kastebokse...

Intervju om barneboka i Nationen kan lesast her.  Sidan det er ganske nedkorta på trykk, kan de lese full versjon her: Kvifor gir du ut barnebok? Fordi eg har lyst. Eg satte meg i hovudet at eg skal skrive barnebok, og så gjorde eg det. Det var ein styrkepröve, men bok skulle det bli om så det small. Og fordi veterinärar har eit hav av fortellingar å vidareformidle. Historier om menneskeskjebnar og dyr. Desse heng tett saman. Her kjem ein del av desse historiene.   Kva handlar boka om? Den handlar om Elise på tretten år som er med onkel Kalle og köyrer veterinärpraksis i Tordenbygda. Tordenbygda er ei gamal bygd spekka med gamal overtru, legender og eventyr. Den er inspirert av Trygve Gulbranssens triologi om folket på Björndal: Bakom synger skogene, Det blåser fra Dauingfjell, og Ingen vei går utenom. Så begeistra er eg for Gulbranssen at eg har kalla den störste garden i boka for Björndal. Resten av stadnamna er henta frå Selma Lagerlöfs bok...

Veterinærer er ikke dumme bimboer uten fagkompetanse. Forfatter og veterinær anne viken vil gi et realistisk alternativ til hestebøkene. Les intervju med meg og sak om heltar og forbilder i barneböker i Dagsavisen 8.august. Utdrag: "Veterinærstanden blir ofte brukt som underholdning. Jeg liker ikke dette imaget, og det har jeg prøvd å ta et oppgjør med i denne boken. Veterinærer er ikke dumme bimboer, uten fagkompetanse, eller billig medieunderholdning. De er også psykologer, tar etisk krevende beslutninger, snakker med folk i krise, må ut på trafikkulykker der hester er involvert og kan bli utsatt for trusler. Dette er virkeligheten (...)." Bestill boka i nettbutikk. Foto: Samlaget

I den siste tida har det gått ein debatt i norske medier, eg har ikkje fått med meg alt, men ein del. Og det går på kvinneforakt på nett , voldtekt som ein legitim reaksjon på likestilling og ein del anna idioti som at menn er dyr, og dermed må få te seg som dei dyra dei er. Kikk på dette biletet. Kilde Er det dette som er kvinners dominans over kjønnsmarkedet, at vi ikkje vil ha tapermenn? Just asking, for det er jo tapermennene som skrik opp om at likestilingen har gått for langt og at menn ikkje lenger kan tilby kvinner noko. Dette seier mest om avsendar og lite om mottakar. Looser-menn kan ikkje forvente seg å få ei bra dame, just face it. No More Mr Nice Guy, skriv bloggaren BadKitty. Og det kan nok mange damer signere på. Eg tenkte ta opp tema her, for vi har, mange av oss, møtt Mr Nice Guy som er alt anna enn ein Nice Guy når det kjem til stykket. Eg skal dra nokre private eksempel. BadKitty skriv om menn som viser henne interesse, ho avslår, dei hevner seg. Fo...

Intervju med meg om barneboka i Klassekampen 1.august. Les reportasjen her. Bestill boka hos Samlaget og få den i posten rett frå trykkeriet i august.