Bakstreversk ny leiar i målungdommen fjasar litt i Firda, og eg sit på altanen og les kloke ord om språk.
"Man kan altså velge å stå vakt om de Aasen-klassiske idealer og konservere nynorsken som et elitespråk — opphøyd, klangfullt, vakkert og verdig — men uhyre vanskelig å lære, og på solid avstand fra talemålet (især det dagligdagse ordforrådet) i landet.
I mi jakt på nettet etter debatter rundt nynorskutspela til meg og forfattar Brynjulf Jung Tjønn kom eg også over professor Finn-Erik Vinje sin blogg. Vel verdt å lese. Om ord og vendingar og språk. Her eg sit på verandaen ute i det vakre vårveret og høyrer regn treffe bakken, er det kjekt med godt lesestoff. Nettdebattar endar ofte med tull og fjas og inkompetente debattantar får fritt herje om seg. Skal ein lese alt folk skriv om feks nynorskutspela i det siste, ville ein ikkje hatt anna å gjere. No sist i Firda utspelet frå den nye, men akk så rett inn i den trauste debatten som står på staden kvil-gamalmodige, nye leiaren i målungdommen i fredagens Firda. Saka ligg dessverre ikkje på nett meg bekjent. Ho etterlyser at eg og Jung Tjønn deltek i debatten om å utvikle språket heller enn å byte til bokmål. Ærleg talt. Det er jo det vi gjer. Vi deltek ved å peike på problema, vi er ikkje språkforskarar og kan ergo ikkje utvikle språknorma, men vi kan sei frå om kvar skoen trykker. Om ein ikkje vil vite kvar skoen trykker, korleis kan ein då skape ei ny norm? Get a fuckin grip.
Er det rart språket taper terreng når dei hentar inn unge mennesker som alt no går i revers. Målrørsla oppdreg sine eigne, som kanskje er glad dei finn seg nokre venner i mållaget?, til å bli som seg sjølv og tenke i flokk. Dei er grå og kjedelege og framstår som fargelause fjasemiklar som få, om nokon andre enn dei sjølv, tek på alvor hihi. Eg hugsar eit intervju med ein målungdomsleiar i Dagbladet Fredag. Eg hugsar ikkje kva han heiter, eg meiner hugse han var litt gamaldags og særs språkglad og litt sur på meg som tross alt ville diskutere. Reportasjen begynte med at journalisten var overraska over at leiaren ikkje gjekk i ei stygg allversjakke. Dette seier ein del om kva forventningar folk har til nynorsken, og nynorskmålrørslefjasefantane innfrir og gubbar seg mest mogeleg frå yngst mulig alder.
Eg oppfordrar alle til å lese mitt sexy slakt av den skrullete målrørsla i tirsdagens Nationen. Du trur det ikkje før du ser det, kva dei har prestert å skrive i det såkalte arbeidsprogrammet som skal frelse landet.
Men alminnelige mennesker velger ikke skriftspråk ut fra moralske eller ideologiske overveielser — de velger det skriftspråk som er lettest å håndtere. Og da er valget klart: Bokmålet er lettere."
I mi jakt på nettet etter debatter rundt nynorskutspela til meg og forfattar Brynjulf Jung Tjønn kom eg også over professor Finn-Erik Vinje sin blogg. Vel verdt å lese. Om ord og vendingar og språk. Her eg sit på verandaen ute i det vakre vårveret og høyrer regn treffe bakken, er det kjekt med godt lesestoff. Nettdebattar endar ofte med tull og fjas og inkompetente debattantar får fritt herje om seg. Skal ein lese alt folk skriv om feks nynorskutspela i det siste, ville ein ikkje hatt anna å gjere. No sist i Firda utspelet frå den nye, men akk så rett inn i den trauste debatten som står på staden kvil-gamalmodige, nye leiaren i målungdommen i fredagens Firda. Saka ligg dessverre ikkje på nett meg bekjent. Ho etterlyser at eg og Jung Tjønn deltek i debatten om å utvikle språket heller enn å byte til bokmål. Ærleg talt. Det er jo det vi gjer. Vi deltek ved å peike på problema, vi er ikkje språkforskarar og kan ergo ikkje utvikle språknorma, men vi kan sei frå om kvar skoen trykker. Om ein ikkje vil vite kvar skoen trykker, korleis kan ein då skape ei ny norm? Get a fuckin grip.
Er det rart språket taper terreng når dei hentar inn unge mennesker som alt no går i revers. Målrørsla oppdreg sine eigne, som kanskje er glad dei finn seg nokre venner i mållaget?, til å bli som seg sjølv og tenke i flokk. Dei er grå og kjedelege og framstår som fargelause fjasemiklar som få, om nokon andre enn dei sjølv, tek på alvor hihi. Eg hugsar eit intervju med ein målungdomsleiar i Dagbladet Fredag. Eg hugsar ikkje kva han heiter, eg meiner hugse han var litt gamaldags og særs språkglad og litt sur på meg som tross alt ville diskutere. Reportasjen begynte med at journalisten var overraska over at leiaren ikkje gjekk i ei stygg allversjakke. Dette seier ein del om kva forventningar folk har til nynorsken, og nynorskmålrørslefjasefantane innfrir og gubbar seg mest mogeleg frå yngst mulig alder.
Eg oppfordrar alle til å lese mitt sexy slakt av den skrullete målrørsla i tirsdagens Nationen. Du trur det ikkje før du ser det, kva dei har prestert å skrive i det såkalte arbeidsprogrammet som skal frelse landet.