Gå til hovedinnhold

Nye løgner frå Tine

I denne saka på ABC-nyheter hevdar kommunikasjonssjef i Tine, Lars Galtung dette:

- Veterinær Anne Viken skriver i et blogginnlegg at reklamen er misvisende fordi melkekyr og kalver går i samme innhengning?

- Det er nok forskjellig fra gård til gård. Men helt urealistisk er det ikke. Reklamen er et utsnitt av virkeligheten. Det er mange versjoner av den, og denne er den mest sannferdige, sier Galtung.


Dette er ei ny løgn frå Tine. Det er usant at norske kyr som er i melkeproduksjon går med kalv. Dette er nok ei lett tilbakeviseselig løgn, og eg tek meg i å lure på om Galtung kjenner verke realitet eller regelverk. Det er kun ammekyr, ein svært liten andel av melkekyrne, som går med kalvar på beite. Regelen er at kalvar går for seg, og kyr for seg. Dei går ikkje ilag. Det er kjøttfekyr som går ilag med kalvar, og kjøttfe leverer til Gilde, ikkje til Tine. Men dette antar eg at Galtung kanskje er klar over. Eg begynner jo seriøst å lure litt på kompetansen der i gården.

Kalv hos konvensjonelle melkekyr kan ein ta frå mora rett etter fødsel, men medan økologiske kyr kan ha kalven hos seg, eller bør, ha den i minst tre dagar, ifølge regelverket. Deretter lever mor og barn kvar for seg, både i fjøsen og på beitet.

Tine grev i si eiga grav, tillitsmessig. a) Anten lyg dei så det renn, b) ellers veit dei ikkje betre. Der finst faktisk ingen andre alternativ enn desse nevnte to.

Eg samlar alle sitat frå Tine. Ein treng ikkje ein gong bedrive gravejournalistikk, Tine går seg frampå, leverer løgner på rams i media!! Dette underbygger Tines løgner desto meir, dei serverer nye løgner: i kompetanseløysas navn, eller dei lyg med vilje.

Eg notere. Dette er hot stoff;) Denne saka er ein fin prøve for Tine. Maktar dei snakke sant, eller må dei virkelig ty til løgn for å forsvare seg? Om siste er tilfelle, er det spesielt interessant.

Eg har bede Tine dokumentere sine påstander om at det er slik at dei fleste norske melkekyr går ute med kalv, men har i første omgang ikkje fått noko svar. Det er kanskje fordi dokumentasjon ikkje finst. Eg ventar spent.

Reaksjon frå ein bonde på sitatet: "Eg las akkurat det sitatet på abc-nyheiter, og reagerte sterkt på at han seier det er den mest sannferdige historien at kalvane går saman med kyr på beite. Galtung drit seg ut enten fordi han ikkje veit betre eller fordi han ikkje har forstått at det er dumt å fortelje halve sanningar. Dette er ikkje bra verken for Tine eller for oss som leverar mjølk til Tine."

Sitatet finn du i denne debattråden:
.
Etiketter:

Populære innlegg fra denne bloggen

Når den døde bestemora di spring etter deg på alle fire

Igår las eg den første barneboka eg har lese på lenge. Den handla om eit spøkelse, trudde eg, men det viste seg at det var eit romvesen. Det handla rett og slett om eit romvesen som sat fast i eit romskip nedi jorda under ei gran ute i skogen etter å ha krasja i ein skogbrann. Det vart heile tida hinta til at dette skumle sat fast, så eg tenkte det var ein vampyr som sat fast i ei kiste (Den vesle vampyren), eller eit lik eller noko som var levande begravd (murt inn i veggen). Så eg sat da å vente på ein vampyr, ein varulv eller eit realt spøkelse. Potensielt ein kjekk Twilight-type. Men no kjem det verste av alt (Eksorsisten). Vesenet tar knekken på bestemora medan jenta ser på. Bestemora slenger seg hit og dit i senga og blod renner og hovud sprekk. Og så kryp vesenet inn i den døde bestemora til hovedpersonen og får denne døde bestemorskroppen til å drive å springe etter hovedpersonen. Det er det verste eg har lese på lenge. Beinpiper og innmat og blod og springande døde bestemødre ...
Les mer

Spelet om ØKO-maten, The øko-GAME: Marked - forbruker

Om spriket mellom PR og røyndom. (Med andre ord-artikkel publisert i Klassekampen 26.februar 2010) Bønder er og blir ei spesiell gruppe. Før var det høgstatus å vere storbønder. No er du er ein systematisk dyremishandlar, industriforbrukar av stakkars kyr og ellers ein trussel mot vår alles eksistens. Du tømmer dritt ut i atmosfæren, og driver oss alle lukt i undergangen. Før var det lågstatus å vere småbonde. Du hadde mindre makt, mindre pengar, sat gjerne på leigd jord og måtte sende alle sønene dine til USA om dei ville overleve. Du hadde så lite gras over vinteren at kyrne dine knapt klarte stå på beina når du slapp dei ut om våren, og du budde i eit lite hus fullt av ungar du streng tatt ikkje burde hatt meir enn halvparten av. No er det høgstatus å vere småbonde. Du er småskala og naturvennlig, lever gjerne på ein stad der ingen skulle tru at nokon kunne bu, og småskala kyr er innhylla i eit mytologisk teppe av grønt gras under spreke klauver. Dei har forgyl...
Les mer

Å halde foredrag for gubbar

Av og til må eg sei eg er ganske så lei av å halde foredrag. Du står framfor eit publikum, og skal snakke om at unge folk skal til bygda, og så sitter der hundretals, eller titals, menn og kvinner i alder femti seksti pluss og stirrer tomt på deg med armane i kors. Er det inspirerande? Nei. Det er svært lite inspirerande og svært kjedelig. Eg lurer av og til litt på kvifor ein har så mange konferanser. Folk møtes, stirrer på den som snakkar, skal liksom bli inspirert, og så skal ein gå heim og vere opplyst og glad og ha med seg nye og betre idear enn dei ein kom dit med. Gud, det er så kjedeleg å snakke til slike publikum. Du veit at mange av dei ikkje ein gong høyrer etter. Dei sit der, og er der, mest av alt for å få kake, ta seg ein fest, slenge drit, pule ei eller anna dame dei ikkje har pult før, og så dra heim til kjerringa. Det er vel eigentleg, summa summarum, det inntrykket eg har fått av kvifor ein arrangerer konferanser for distriktsutvikling. Eit hederlig unntak er Dyrøys...
Les mer